15.4.2014. Op 12 april stond Torun Eriksen alweer voor de tweede keer op het podium van de North Sea Jazz Club in Amsterdam. Dit keer voor de presentatie van haar vierde album “Visits”. In 2006 stond ze voor het eerst op het North Sea Jazz Festival. Aangezien ik haar niet kende ging ik af op de aankondiging die er op de site van de North Sea Jazz Club te lezen viel. Mijn verwachting was: mysterieuze, subtiele jazzsongs met als bodem bekende popnummers. Eriksen speelde uitsluitend covers. Allemaal met een persoonlijke vertaling naar eigen smaak en gevoel. Soms was die vertaling mooi en subtiel en op het lijf geschreven van de mooie, geschoolde stem van Torun, maar zeker niet altijd. Zo was voor mij “Hearts and bones” van Paul Simon een mooie vertolking met de intimiteit die bij het nummer hoort, maar bijvoorbeeld “Sign of the times”  van Prince echt een brug te ver. “Beat Angels”, (de enige song met een videoclip vertelde ze) van Ricky Lee Jones was dan weer erg mooi en meeslepend. Ook bijvoorbeeld “Close your eyes” van James Taylor was echt bijzonder. Het publiek, dat naast muziek ook eten voorgeschoteld kreeg, genoot en was muisstil bij dit ingetogen nummer. Het ontlokte de opmerking “You are allowed to drink, even when we are quiet” uit de mond van Eriksen. Tussen de bedrijven door vond ze het leuk om wat uitleg te geven bij de songs, zoals “Fix you” van Cold Play een nummer wat ontstond toen ze de radio aan had in de auto. Vooral in het eerste deel van het concert veel rustige nummers met een jazzy inslag, na de pauze was het toch vooral popmuziek. En stiekem kwam bij mij toch ook de gedachte op; hoe zou het zijn als deze dame gewoon eigen nummers zou zingen. Zou dan die intensiteit en vertaling van gevoel niet gewoon nog sterker zijn?

 

gezien: Torun Eriksen en band

dd 12-4-2014 North  Sea Jazz Club Amsterdam

Beeld en tekst: Maurits van Hout