Zoeken

Jazzphotography Holland

Photos and reviews of interesting jazz concerts

Maand

april 2013

Crescent Double Quartet laat Dakota swingen!

30.4.2013. Met een prachtig optreden van het Crescent Double Quartet heeft ProJazz Den Haag haar eerste concertenseizoen in Dakota afgesloten. Met iedere keer weer meer trouwe bezoekers heeft ProJazz bewezen iets neer te zetten voor jazz minnend Den Haag. Ik kijk uit naar het volgende seizoen.

Het Crescent Double Quartet zag ik voor het eerst tijdens de Jazzdag in Rotterdam. Ze vielen toen al op met een ander geluid dan we gewend waren. Swingend,meeslepend en ook gewoon heel mooi om naar te luisteren. Nu, bijna een jaar later, blijken ze inmiddels stevig aan de weg te hebben getimmerd onder leiding van de energieke bandleider en vooral saxofonist Aart van Bergen. Hij zweept de band op tot grote hoogte met prachtige solo’s en als hij niet speelt houdt ie een perfect oogje in het zeil. Het dubbele kwartet bevat zoals de naam zegt 2 kwartetten. Het meer traditionele jazzkwartet met pianist Bıyıkoğlu, bassist Kém, drummer Martiny en Saxofonist Van Bergen aangevuld met een prachtig kwartet strijkers. Dat samen maakt een fascinerende combinatie van muzikanten die geen minuut vervelen. Tijdens het optreden veel stukken van hun album “Radio Mundial” met een soort van muzikale wereldreis. Zo waren er Japanse invloeden te horen, maar ook muziek uit de  Sahara en Guatemala. Dan weer innemend en meeslepend, dan weer juist opzwepend en swingend. Maar telkens verrassend. Voor de pauze de wat rustigere stukken, na de pauze ging het tempo duidelijk omhoog. De mooiste stukken waren voor mij “Survival of the fragile”, met een prachtige solo van Van Bergen, en “La Mortalida”. Een aanrader.

Crescent Double Quartet gezien in Dakota Den Haag dd 28-4-2013. Organisatie: ProJazz Den Haag

Deze slideshow vereist JavaScript.

Simin Tander maakt wereldreis met David Golek

Simin Tander is een muzikale duizendpoot in de jazzwereld met een eigen geluid. Al reeds vanaf haar debuut in Nederland tijdens de Nationale Jazzdag in Amersfoort een paar jaar geleden volg ik haar. Niet iedere week uiteraard, maar wel ben ik altijd weer benieuwd wat ze brengt. Na prachtige optredens met haar eigen kwartet met onder andere Jeroen van Vliet, ging ze ook altijd uitdagingen aan samen met bijvoorbeeld  Eric Vloeimans en Florian Weber. Ook nu is het weer een verrassing. Want tijdens haar optreden in het statige Haagse Pulchri Studio’s komt ze samen met David Golek. Deze Joodse gitarist heeft zijn sporen meer dan verdiend in binnen- en buitenland met zowel jazz- als wereldmuziek. Samen met Golek heeft Tander een project opgezet dat leidde tot de cd “Folksongs from another country” en vandaag kregen we hier dan ook het meeste van te horen. Ondanks dat ze al een tijd samen spelen, was het voor mij de eerste keer en ik was blij verrast. Het subtiele gitaarspel van Golek met de perfect geschoolde stem van Tander maakte bijna elk nummer tot een prachtige combinatie. Daarnaast zongen ze ook in een wereldtaal. Dan Afghaans, dan weer Engels en dan weer Hebreeuws en soms weer in de fantasietaal van Tander die altijd overtuigend wordt gebracht. Voor mij persoonlijk was het naamloze nummer (dat ik zelf gewoon doop in “when am I coming home”) in het Engels het meest aansprekende nummer. Juist omdat hier de mix van alles en het toegankelijke Engels de veelal oudere luisteraars in Pulchri het meest kon  bekoren en daar gaat het uiteindelijk ook om. Ook het jazzy “Young adult” met daarin een soort van scat van Tander beviel me erg goed. Binnenkort zijn ze weer te zien in Den Haag tijdens het Cutting Edge Festival van Projazz.

Gezien 14.4.2013: Pulchri Studio’s Den Haag. Simin Tander& David Golek

Deze slideshow vereist JavaScript.

Hidden Orchestra spannend en saai tegelijk!

15.04.2013. Gisteren zag ik in Lantaren Venster in Rotterdam The Hidden Orchestra. Een waar orkest zou de naam doen vermoeden, maar toch stonden er maar 5 mensen op het podium.

Waar kwam dan die naam vandaan? Ze speelden vrijwel in het donker, was het dat? Nee, er zat een heel orkest verborgen in de samples in de keyboards van Joe Acheson en Poppy Ackroyd. Heel veel samples. Dan weer stemmen of flarden van teksten, dan weer juist dierengeluiden. Soms leek het wel een muur van geluid. Meestal werden de samples gebruikt om een nummer te starten, soms juist om te eindigen. Nooit wist je wat er ging komen en dat maakte het wel spannend. De drums van zowel Tim Lane als Jamie Graham zorgden continu voor een soort van meeslepende beat die niet te temmen viel. Net als de trompet van de uitstekende Phil Cardwell die wat mij betreft boven de rest uitstak. De electrische viool van Ackroyd en de  basgitaar van “bandleider” Acheson hoorde ik meestal niet boven de rest uit. Maar gelet op het grote aantal samples (geluidsflarden noem ik het maar) was ook nooit echt duidelijk of hij nou speelde of dat het geluid een sample was. Meestal was hij met de ogen gericht op de toetsen en er was slechts contact met het publiek tussen een paar nummers en aan het einde. Een beschaafd dankjewel voor het komen en een korte uitleg dat ze moe waren vanwege een optreden in München en het optreden was voorbij zoals het gestart was. Ineens stonden ze daar in het half donker en begon het en zo was het ook weer over. Soms was het heel spannend, zeker daar waar tekst flarden en muziekflarden van oude elpees (met kraken) te horen waren en je nooit wist welke kant het opging, maar vaak was het veel van hetzelfde en net iets teveel samples waardoor de kracht van de live-instrumenten wegviel. Gelukkig maakte Cardwell voor mij de avond goed. Die zou ik graag eens apart horen spelen. Speciale avond.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Hans Dagelet & friends een leuke verrassing!

06.04.2013. Voor Jazzenzo fotografeerde ik gisteren Hans Dagelet and friends. Voor mij vielen op een uitstekende Hans Dagelet op trompet en de mooie zang van Esperanzah Denswil. Kijk voor een uitgebreid verslag en foto’s de komende week op hun website.

Hierbij alvast een aantal foto’s van het optreden.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Jula Aimée brengt passie en toont lef

05.04.2013. Op deze mooie vrijdagavond hielpen Jula Aimée en band de winter definitief af te schudden. In het goed gevulde Theater in De Steeg in Den Haag wist Jula de toeschouwers te boeien met haar enthousiasme en een zeer afwisselend programma. Van rustige jazzy nummers tot het bombastische maar overtuigende “We were here”, waarin ze het einde van de wereld beschreef. Geen pure jazz, maar pop met een jazzytintje of een mix van muziekstijlen als ik dan toch een indicatie moet geven. “Crossover” met een mooi woord genoemd. Maar liever zeg ik gewoon: Jula Aimée is Jula Aimée. Persoonlijk spraken de nummers die ze van Björk speelde me wel aan. Zeker omdat het nummers zijn met een enorme moeilijkheidsgraad. Jula Aimée gaat dit niet uit de weg en dat valt zeker te prijzen. Ook bijvoorbeeld het eerste nummer dat ze speelde (“Northern Flight”) is risicovol met de meerstemmigheid erin, maar ze kwam er perfect uit.  Jula schrijft de meeste teksten zelf en dat is mooi, want de teksten liegen er niet om en hebben behoorlijk veel diepte. Zoals “And so the cookie crumbles”, waarin ze onder andere zingt: “you raped me on my cold heart kitchenfloor”….. Een andere plus aan Jula Aimée is het feit dat ze speelt met een goed ingespeelde band. “Als er 1 man ziek is, dan gaat het nog wel, maar 2 dan speel ik liever niet..”, antwoordde Jula toen ik haar achteraf vroeg of zij zoals bij veel jazzensembles het geval is met veel wisselingen te maken heeft. Dat heeft een positieve invloed en maakt dat er een eenheid op het podium staat. En niet te vergeten enorm veel enthousiasme. Wat mij betreft een aanrader als ze ergens in jouw buurt komt spelen.

Jula Aimée, CD presentatie We were here. Theater in De Steeg Den Haag. Band:  Theo Balbig, (contrabas) Gijs Batelaan (gitaar/zang), Tijn Jans (drums) en Koen Schalkwijk (piano). Organisatie van het optreden was in handen van ProJazz een stichting die Jazz in Den Haag naar de mensen brengt.

Jula Aimée

Maak een website of blog op WordPress.com

Omhoog ↑