Zoeken

Jazzphotography Holland

Photos and reviews of interesting jazz concerts

Maand

december 2018

Big Band is “big” geworden….

30.11.2018 In het altijd gezellige Dakotatheater in Den Haag stond deze avond de Royal Conservatoire Big Band op het programma. Oftewel de Big Band van het conservatorium. Maar die Engelse benaming is wel ok. Immers de meerderheid van de muzikanten komt niet uit Nederland. Voor deze avond waren er bijzondere stukken ingestudeerd. Zo kwamen er stukken van onder andere John Scofield en Tom Harrel voorbij en uiteraard stukken van saxofonist/klarinettist John Ruocco die vandaag als solist van de partij was.

Dirigent Michael Abene speelde een bijzondere rol. Naast het dirigeren van de band zorgde hij ook voor ontspanning. Zijn grappen tussendoor zorgden voor een relaxte sfeer waarin er geen plankenkoorts nodig was en alle bandleden perfect konden spelen. Mooie solo’s en ook gewoon een sluitend samenspel. Daar waar ik eerder ooit studenten zag die me iets te braaf speelden “vanuit het boekje”, was het nu gewoon goed, met gevoel en technisch prima in orde.

Niet gek dat mensen moesten lachen toen Abene bij het laatste nummer uitriep: “hold on, don’t leave, lock the doors”. Bij dit laatste nummer liet hij zelf overigens met een mooie intro horen uitstekend piano te spelen. Al met al een prima avond! Chapeau.

 

gezien: Royal Conservatoire Big Band in theater Dakota in Den Haag

Beeld en tekst: Maurits van Hout

 

 

 

 

Soul of Spanish Harlem deed Den Haag aan..

24.11.2018 In de De Nieuwe Regentes dit keer iets anders. Een wat commerciëler opgezet programma. Een avondvullend programma met The Soul of Spanish Harlem. Een programma rondom de zangeressen Lilian Vieira,Gianna Tam en Shirma Rouse. Met als rode draad de geschiedenis van Spanish Harlem en de muzikale ontwikkelingen in New York. De avond werd aangekleed met mooie projecties van beelden uit Spanish Harlem en dansers en danseressen die telkens gekleed waren op die tijd. Verteller tussendoor was drummer Lucas van Merwijk die met zijn eigen productiebedrijf Tam Tam ook het idee bedacht. Door deze constructie was het een vermakelijke avond die voelde als een echt avondje uit. En muzikaal gezien? Naast de uitstekende vocale kwaliteiten van de dames speelde ook de begeleidingsband met onder andere de uitstekende Ilja Reijngoud op trombone een perfecte rol. Was het dan allemaal perfect? Ach. In het begin kwam de stem van Shirma Rouse iets minder uit de verf en de choreografie van de dansers liep niet altijd perfect, maar gelet op het totale project waren dit echt maar hele kleine dingen. Fantastisch dat Van Merwijk hiermee zijn nek uitsteekt en zoiets neerzet! Ook weer een voorbeeld van de mooie cross-over programmering van ProJazz!

 

gezien: The Soul of Spanish Harlem

beeld en tekst: maurits van hout

all rights reserved

 

 

 

Mike Stern raast door het Paard in Den Haag…

11.11.2018 ProJazz Den Haag timmert behoorlijk aan de weg. Dit keer was het ze (in samenwerking met anderen) gelukt om Mike Stern in de programmering op te nemen. Locatie; de kleine zaal van het Paard van Troje in Den Haag. Mike Stern speelde met vele grote muzikanten, maar dat maakt niet dat hij naast zijn schoenen loopt. Hoeft ook niet want Mike Stern is zelf een fenomeen. En nog steeds heel gewoon. Tijdens het concert, dat liep als een trein, maakt hij regelmatig contact met de zaal. “Let;’s kick some ass… you are great motherfuckers etc etc.” En hoe relaxed en ontspannen het er ook uit zag, des te perfectionistischer speelde Stern. Hij was tijdens het hele optreden op geen enkel foutje te betrappen. Hij gaf alle ruimte aan zijn band om uit te blinken en dat was ook de moeite waard. Wat een band had ie meegenomen. Darryl Jones op bass, Keith Carlock op drums en Bob Malach op sax maakten dat hij prima af en toe een stapje naar achteren kon zetten. In de zaal veel gitaarfreaks die met volle teugen genoten. Niks aan toe te voegen verder. Grote klasse.

 

 

Gezien: Mike Stern en band in Paard van Troje Den Haag

tekst en beeld: Maurits van Hout

all rights reserved

 

Avishai Cohen wisselvallig in Melkweg…

4.11.2018. Amsterdam.

Zagen we laatst de voormalige pianist van het trio van bassist Avishai Cohen (Shai Maestro); nu was het tijd voor een update met Avishai Cohen zelf. En deze avond  in poptempel De Melkweg geen klassieke bassist met een vooruitstrevend trio. Nee, dit keer een door de wol geverfde electrische bassist die gewoon grotendeels een popconcert neerzette, waarbij het niet schuwde een aantal nummers zelf te zingen. Uiteraard waren er nummers waarin Cohen excelleerde op de bas en liet horen waarom hij zijn status heeft. Maar het zingen hoeft van mij niet. Niet dat ie slecht zingt, maar het is nu eenmaal niet een stem waar ik naartoe zou gaan om te luisteren. Het samenspel met de band was fantastisch en de achtergrondzangeres (Karen Malka) was er een om in te lijsten zo goed. Zoals bij de schitterende toegift en het duo (Motherless Child) dat ze deed met Cohen op de bass. Mooie nummers waren A song of hope; geschreven na de verkiezing van Trump en Motherless Child dus. Een concert met twee gezichten dus waarbij het na de pauze echt beter werd. Een uitgebreider verslag is te lezen op: jazzineurope

 

Gezien:

Avishai Cohen

Melkweg Amsterdam

tekst en beeld:

 

maurits van hout

 

all rights reserved

 

 

 

Dinosaur, verfrissend en inspirerend

1 november 2018. Wat een heerlijke avond muziek zette het kwartet van Dinosaur neer in het Koorenhuis. De inmiddels in Den Haag gevestigde naam ProJazz lukt het telkens weer om een schitterend jazzconcert te organiseren in het Koorenhuis. Deze verfrissende Britse band met jonge honden bestaat inmiddels al 8 jaar en timmert behoorlijk aan de weg. Afgelopen zomer stonden zij al op North Sea Jazz.

De grote drijvende kracht achter Dinosaur is wat mij betreft Laura Jurd, een dame die niet alleen goed kan spelen op een synthesizer maar ook voortreffelijk haar weg vindt op een trompet. Maar wie denkt het dan al te weten zit er langs. In hun concert ging het heen en weer. Van jazz naar pop (jaren 80 geluiden a la New Wave) en een mengvorm. Soms heel duidelijk ritmisch en in lijn en het andere moment weer juist heel verrassend en minimaal met slechts een enkele klank die uitgerekt wordt. En telkens met volop ruimte voor improvisatie. Inherent aan bovenstaande is dat natuurlijk niet alle stukken even goed bevallen, maar dat kan ook niet. Desondanks was het een heerlijke verfrissende avond in een wederom goed gevulde grote zaal van het Koorenhuis in Den Haag.

 

 

Gezien: Dinosaur (UK) in Het Koorenhuis Den Haag

organisatie ProJazz Den Haag

beeld en tekst: Maurits van Hout

all rights reserved

Shai Maestro opende nieuw jazzfestival in Den Haag..

Op 12 oktober 2018 trad Shai Maestro met zijn trio op in het Koorenhuis in Den Haag. Het optreden was tevens het openingsconcert van het nieuwe jazzfestival Mondriaan Jazz in Den Haag. Met prachtige nummers van zijn laatste cd “The dream Thief zoals: “A moons tale” en “The forgotten city” wist een een energieke en enthousiaste Shai Maestro de zaal in te pakken. Opvallend was het plezier waarmee het trio elkaar opjutte om telkens tot een mooi geheel te komen. Gedurende het concert ging Maestro van subtiel naar overweldigend pianospel, waarbij zijn enorme kwaliteiten recht werden gedaan. Topconcert en mooie starter van het festival!

 

Gezien: Shai Maestro

Koorenhuis Den Haag

Projazz

 

tekst en beeld: Maurits van Hout

Maak een website of blog op WordPress.com

Omhoog ↑