Dakota in Den Haag had vandaag (24.2.2013) weer een optreden staan van ProJazz Den Haag. Dit keer was het Angelo Verploegen met zijn quartet. Een uniek programma, want er werden uitsluitend ballads gespeeld. Heel subtiel, heel breekbaar en absoluut meeslepend. Redelijk klassiek (Cole Porter) maar ook wel meer moderne stukken (Herbie Hancock) en in ieder geval verrassend ( Wizard of Oz). Het wat oudere publiek in de zaal genoot met volle teugen. En eerlijk is eerlijk, het was de moeite waard. Prachtige solo’s van pianist Jeroen van Vliet (bv tijdens “For the time being”), de subtiele drums van Pascal Vermeer (intro Besame Mucho), het solide basspel van Guus Bakker met als hoogtepunt zijn solo tijdens Django en ten slotte het hele mooie subtiele trompetgeluid van Angelo Verploegen. Elke noot, elke ademstoot lag onder een vergrootglas. Missers konden niet, maar Verploegen lukte het. Met als hoogtepunt “”Somewhere over the rainbow” samen met Jeroen van Vliet gespeeld. Het was meeslepend en de luisteraars werden de muziek ingetrokken.
Het gaat goed met U-Jazz in Utrecht. Na de geslaagde tweede editie van het U-Jazzfestival timmert U-Jazz nu aan de weg met de cluboptredens. Dit keer stond Han Bennink met zijn trio op het programma. In de krochten van Hoog Catharijne bevindt zich namelijk een klein intiem theatertje genaamd Mirliton. “Stijf” uitverkocht (70 plaatsen) ruim van tevoren beloofde het een mooie avond te worden. Han Bennink is inmiddels de 70 gepasseerd, maar speelt nog steeds de sterren van de hemel. Hij bracht mee: Michael Moore op alt sax en klarinet en Ernst Glerum op bas. Samen vormen zij het ICP trio.
Uiteraard was het Han Bennink die de show stal. Han Bennink is enorm veel expressie. Hij doet alles met een drumstel wat god verboden heeft en gebruikt werkelijk alles waar je op kan slaan. Echter zijn grote kwaliteit is dat het altijd muzikaal klopt. Ook in samenspel met de rest in zijn trio. Michael Moore was wat mij betreft de grote man deze avond. Hij wist telkens subtiel de soms snoeiharde slagen van Bennink te combineren met melodieuze noten uit zijn altsax. Hij boeide door de verrassing in zijn spel en de perfecte timing. Al met al een hele geslaagde avond.
Jazzphotography Holland 