31.5.2015. Het ProJazz Cutting Edge Festival 2015 zit er weer op. Hier alvast een aantal foto’s van het festival, in de loop van de week meer en een kort verslag. Geniet van de foto’s!
17.05.2015. Afgelopen vrijdag was er weer een prima optreden georganiseerd door ProJazz Den Haag. Het betrof een concert in de reeks “A musical journey” in het kader van internationale ontmoetingen. In de uitermate sfeervolle Nieuwe Kerk in Den Haag een dubbelprogramma met eerst Rembrandt Frerichs en Hermine Deurloo en daarna Christina Branco en João Paulo Esteves Da Silva.
De avond begon zoals gezegd met een optreden van Frerichs achter de piano en Deurloo op de mondharmonica. Dit duo is prima aan elkaar gewaagd aangezien ze elkaar uitdagen en daar waar nodig is voldoende ruimte geven aan elkaar te excelleren. Mooie improvisatiestukken waarvan een paar door Frerichs zelf bedacht. En altijd weer de uitstekende Deurloo met technisch bijzonder spel.
Daarna was het podium aan de in eerste instantie wat nerveus ogende Christina Branco. Bij het grote publiek bekend als de meer dan uitstekende Fado zangeres. Vanavond echter een duo optreden met pianist João Paulo Esteves Da Silva. Het repertoire muziek van Cole Porter met een aantal hele bekende jazzstandards. Maar belangrijker nog; zingen in het Engels. Dat ging haar niet slecht af en ook hier bleek dat ze uitstekend kan zingen en een enorm bereik en diepte in haar stem heeft. Haar Engels vond ik persoonlijk niet allemaal even goed klinken en daardoor minder overtuigend. Dat werd bevestigd door een paar Portugese nummers aan het einde waarbij je dan weer de zangeres voelt die zingt vanuit het hart. Leuk om weer eens iets anders van haar te zien, maar haar kracht ligt in de Fado wat mij betreft. Een groot compliment voor pianist Esteves da Silva die uitstekend speelde en het publiek minutenlang kon boeien, terwijl op de achtergrond Branco zat te genieten op de trap.
Tekst en beeld: Maurits van Hout
15.05.2015 Vandaag was daar ineens het bericht. BB King heeft ons verlaten. De laatste keer dat ik hem zag was op Gent Jazz 2011. Ik kon hem toen fotograferen en het was een bijzondere avond. Ondanks dat de brille wel van zijn optreden af was (hij oogde vermoeid en vergat delen van zijn tekst en muziek) was het een genot deze legende te zien. Een woord was soms voldoende om de tent te laten genieten. BB King laat ons gelukkig heel veel mooie herinneringen en goede muziek na. “The Thrill has gone”. RIP BB King. Nog een paar foto’s om na te genieten van die bijzondere avond en BB King te herdenken.