Alweer even terug, maar hier alsnog enkele beelden van Laren Jazz. Door omstandigheden wat minder dan normaal maar toch de moeite waard om even terug te kijken naar Laren Jazz met de fenomenale Fay Claassen, de altijd uitstekende Peter Beets en de zeer vermakelijke Mike Boddé. Met dank aan Pierre Emanuel.
Naast het bekende Gent Jazz festival is Gent sinds dit jaar ook een prachtige club rijker; de Gent Jazz Club. De Gent Jazz Club is gevestigd in het Belfort restaurant in het hartje van Gent en zou kunnen worden vergeleken met bijvoorbeeld de Northsea Jazzclub in Amsterdam waar ook een mooie combinatie tussen heerlijk eten en genieten van prachtige jazz mogelijk is. De komende tijd staan er mooie concerten op het programma zoals het concert van Tuur Florizoone, Jörg Brinkmann en Eric Vloeimans (project Oliver’s cinema) op maandag 30 september as. Verder valt er nog te genieten van:
14 oktober: Mathias Eick 5tet
4 november: Miguel Zenón Quartet
18 november: Zara McFarlane
9 december: Tineke Postma Quartet
Kom regelmatig terug op deze site voor beelden en een recensie.
Meer informatie over en kaarten voor as maandag zijn te vinden op:
http://www.gentjazz.com/nl/archief/olivers-cinema-tuur-florizoone-eric-vloeimans-jorg-brinkmann/
alsmede informatie over de daarna volgende concerten.

Het vinden van een prachtige Grafton sax was een aanleiding voor Saxofonist Jacco van Santen om een ode aan Charlie “Bird” Parker in elkaar te draaien. Hij vond hiervoor een aantal muzikanten bereid en zo was daar het optreden in de Regentenkamer van Den Haag. Het druilerig weer had niet heel veel mensen naar de Regentenkamer getrokken, maar de mensen die er waren genoten met volle teugen van het speciale sax geluid van Van Santen en de passie en het enthousiasme waarmee Ellister van der Molen (trompet), Bob Wijnen (piano), Jan Voogd (bas) en Niek de Bruijn (drums) de lastige stukken van Parker aangrepen om iets goeds neer te zetten. Telkens weer greep één van de anderen de hoofdrol met een solo, terwijl Jan Voogd en Niek de Bruijn in een strakke co-productie een continu ritme lijn eronder legden. Mooi waren de stukken van Van Santen die de Grafton perfect wist te beheersen en ook de solo’s van Van der Molen waren de moeite waard. Natuurlijk, het was de eerste keer dat ze in deze samenstelling deze stukken speelden en er zaten hier en daar nog wat schoonheidsfoutjes in, maar who cares? Het was een perfecte muzikale middag en de thuisblijvers kregen echt ongelijk. Deze combo kan alleen maar sterker worden. Leuk ook was de humor en de uitleg die bandleider Van Santen gebruikte om het publiek te raken. Tijdens “Salt Peanuts” wist hij ze zelfs zover te krijgen om net als bij het legendarische concert tussendoor “Salt Peanuts” te roepen. De moeite waard om te zien en te beluisteren!
Gezien: 15 september 2013 Regentenkamer Den Haag.