Zoeken

Jazzphotography Holland

Photos and reviews of interesting jazz concerts

Tag

amsterdam

Chloe Charles overtuigt met cd presentatie in Paradiso Amsterdam!

30.9.2015. Na 2 jaar komt Chloe Charles opnieuw met een cd “With Blindfolds on”. Vanavond werd deze nieuwe cd gepresenteerd in Paradiso in Amsterdam. In een onterecht matig gevulde bovenzaal wist Chloe Charles te overtuigen. Behalve nummers van de nieuwe cd waren er uiteraard ook nummers van de eerste cd “Break the Balance”. Zoals altijd bespeelde Chloe de zaal met veel humor. Kippenvel moment bij “Black and white”. Het eerste nummer van de nieuwe cd en wat mij betreft een nummer met hitpotentie. Verder overtuigend: “Snowflake” en “Find her way”, waarin Chloe een deel van haar leven deelt met de zaal. Binnenkort een review van de nieuwe cd hier.

gezien: Chloe Charles cd presentatie in Paradiso Amsterdam 30-9-2015

tekst en beeld: Maurits van Hout

Jef Neve presenteert nieuwe cd in Amstelhotel

20.10.2014. Met een hightea voor pers en genodigden en prachtig pianospel tussendoor presenteerde Jef Neve afgelopen vrijdag in het prestigieuze Amstelhotel in Amsterdam zijn eerste solo-cd genaamd “One”. Onlangs nog vierde Jef Neve zijn tiende verjaardag met zijn trio. Nu was het dus tijd voor een solo-cd. En wat voor één! Niks is aan het toeval overgelaten, want met behulp van een grote naam op luidsprekergebied (Bowers en Wilkins) is het Neve gelukt de CD grotendeels op te nemen in de wereldberoemde Abbey Roadstudio’s waar ook de Beatles een basis legden voor vele successen. “Het was de bedoeling een geluid op te nemen dat de werkelijkheid van de piano het dichtste benadert”, aldus Neve. En terwijl de ene na de andere bijzondere kop thee voorbij komt, speelt Neve een aantal stukken. Met soms bijzondere verrassingen zoals ” We zullen doorgaan” van Ramses Shaffy, geschreven naar aanleiding van een documentaire die Neve over hem zag. Een nummer dat je weet te raken met de subtiele klanken zoals Neve die kan produceren en de intensheid die we kennen van Ramses Shaffy, Of zijn eigen versie van “Formidable” het recente succesnummer van Stromae. Een man die Neve bewondert vanwege zijn grote samenbindende factor. Neve vindt zichzelf dan ook geen Vlaming, maar bovenal Belg.

jef_neve019

Neve speelt de stukken met veel passie, weet de toetsen telkens weer anders te raken met de energie die nodig is voor die specifieke noot. Het is boeiend Neve te zien, maar vooral te horen spelen. Zijn hang naar perfectie en de daarbij horende keuze voor deze bijzondere samenwerking met Bowers en Wilkins laat zien wie Neve is. Maar dat is niet alles, Neve is een gevoelsmens. Deze cd was een hartewens. Een gevoel wat zo lang bij hem leefde. Hij wilde zich blootgeven en doet dit inderdaad met deze cd. De mens Neve is voelbaar in de muziek. Achteraf had ik een kort interview met Jeff Neve en vroeg hem een paar zaken:

Waarom het Amstelhotel? 

Neve: “Het is een plek met sfeer traditie en de grandeur die horen bij muziek met technische perfectie en  muziek hoort in een bepaalde sfeer geluisterd te worden”.

Waarom nu pas een soloplaat? 

Neve: “Het gevoel de plaat te willen maken had ik al veel langer, maar ik was er nog niet aan toe. Nu vielen alle stukjes op zijn plaats en moest het gebeuren.”

Hoe ziet de toekomst eruit? 

Neve: “Er staan momenteel optredens gepland tot oktober 2015 en we kunnen dus volop aan de bak, nu eerst binnen Europa, straks ook Azië”.

Ga je met deze cd een ander publiek aanboren? 

Neve: “Dat zou kunnen, maar is niet de intentie”.

jef_neve022

CD-presentatie Jef Neve “One” in Amstelhotel Amsterdam dd. 17-10-2014.

foto’s en tekst: Maurits van Hout

Mijke en Co Live haalt de top in jazz op de radio!

22.05.2014. Het was even wennen, live muziek luisteren in een radiostudio met publiek, maar al vrij snel sloeg dit om. In de live radiostudio van Radio 6 was het puur genieten met artiesten als Kenny Werner (de favoriete pianist van Toots Thielemans) en David Sanchez, Frank McComb en het Terence Blanchard Quintet. Tel daarbij op de leuke interviews en het was de moeite waard om eens te gaan kijken bij Mijke en Co live @Sugarfactory in Amsterdam. Hieronder een fotoimpressie.

gezien 21 mei 2014. Sugarfactory Amsterdam. Radio-opnames Mijke en Co Live @ Sugarfactory.

Tekst en beeld; Maurits van Hout

Torun Eriksen; Noorse pop in een jazzy jasje…

15.4.2014. Op 12 april stond Torun Eriksen alweer voor de tweede keer op het podium van de North Sea Jazz Club in Amsterdam. Dit keer voor de presentatie van haar vierde album “Visits”. In 2006 stond ze voor het eerst op het North Sea Jazz Festival. Aangezien ik haar niet kende ging ik af op de aankondiging die er op de site van de North Sea Jazz Club te lezen viel. Mijn verwachting was: mysterieuze, subtiele jazzsongs met als bodem bekende popnummers. Eriksen speelde uitsluitend covers. Allemaal met een persoonlijke vertaling naar eigen smaak en gevoel. Soms was die vertaling mooi en subtiel en op het lijf geschreven van de mooie, geschoolde stem van Torun, maar zeker niet altijd. Zo was voor mij “Hearts and bones” van Paul Simon een mooie vertolking met de intimiteit die bij het nummer hoort, maar bijvoorbeeld “Sign of the times”  van Prince echt een brug te ver. “Beat Angels”, (de enige song met een videoclip vertelde ze) van Ricky Lee Jones was dan weer erg mooi en meeslepend. Ook bijvoorbeeld “Close your eyes” van James Taylor was echt bijzonder. Het publiek, dat naast muziek ook eten voorgeschoteld kreeg, genoot en was muisstil bij dit ingetogen nummer. Het ontlokte de opmerking “You are allowed to drink, even when we are quiet” uit de mond van Eriksen. Tussen de bedrijven door vond ze het leuk om wat uitleg te geven bij de songs, zoals “Fix you” van Cold Play een nummer wat ontstond toen ze de radio aan had in de auto. Vooral in het eerste deel van het concert veel rustige nummers met een jazzy inslag, na de pauze was het toch vooral popmuziek. En stiekem kwam bij mij toch ook de gedachte op; hoe zou het zijn als deze dame gewoon eigen nummers zou zingen. Zou dan die intensiteit en vertaling van gevoel niet gewoon nog sterker zijn?

 

gezien: Torun Eriksen en band

dd 12-4-2014 North  Sea Jazz Club Amsterdam

Beeld en tekst: Maurits van Hout

 

 

Tamikrest bracht de woestijnblues naar Amsterdam…

1.4.2014. Zo af en toe is het leuk om eens iets helemaal anders te doen. Vandaar dat ik inging op een verzoek van collega magazine Jazzenzo om foto’s te schieten bij een optreden van de Frans-Malinese band Tamikrest in de Northsea Jazz Club in Amsterdam. Altijd spannend dit soort wereldmuziek. Met een continu strak ritme wist de band allerlei dames voor het podium in beweging te krijgen. Soms liepen de ritmes van drums en slaginstrumenten door elkaar heen, maar er was geen ontkomen aan. En altijd weer die klaagzang van de zangeres er doorheen. Bijzonder optreden. Of ik er vaker naartoe zou gaan weet ik niet, maar voor een keer is dit zeker de moeite waard. Kijk voor een uitgebreid verslag met foto’s van mij op jazzenzo.nl. 

Gezien: Northsea Jazzclub Amsterdam dd 30-3-2014

foto’s maurits van hout

Simin Tander overtuigt met nieuwe cd!

27.3.2014 Ruim een week geleden alweer stond Simin Tander met haar kwartet op het podium van het Bimhuis. Reden: de geboorte van zoals ze zelf zei; haar muzikale baby “Where water travels home”. Ofschoon Simin zowel met haar kwartet als met anderen al enkele jaren op vele podia speelde, is dit pas haar tweede cd. Dit keer grotendeels via een moderne manier gefinancierd: crowdfunding. Tijdens het optreden speelde ze meestal nummers van deze nieuwe cd, maar ook “Wagma” de titelsong van haar eerste cd kwam voorbij.

Het werd een verrassende avond. Zo begon het concert na een subtiele intro met het prachtige “Behind the curtain”. Een nummer dat meeslepend eindigde en de zaal volledig meekreeg. Er was geen ontsnappen meer mogelijk aan de stem van Simin. Daarna volgden onder andere een aantal intieme, vertellende ” Pashtoe”  songs; de taal van haar Afghaanse vader die ze speciaal voor deze cd heeft geleerd. Ondanks dat de zaal de inhoud niet verstond was de emotie en het gevoel in de nummers niet te missen. Het mooiste hiervan vond ik “De Kor Arman” waar je je op een pleintje ergens in Aghanistan waande.  Maar ook Engelstalige nummers als “Above the ground”  met uitstekend pianospel van Jeroen van Vliet en het jazzy “Traveling on” kwamen voorbij. Simin zingt ook op deze cd over het leven, de liefde, melancholie, afscheid nemen en reizen en altijd met heel veel passie en een uitstekende beheersing van de stem. Tel daarbij op de werkelijk perfecte samenwerking met een ingespeelde band en het is niet moeilijk voor te stellen dat het publiek enthousiast was. Maar waren er rustige stukken in de songs dan kon je een speld horen vallen. Ook dat maakte het een bijzondere avond. Als toegift kwam Simin met een Franstalig nummer “La chanson des vieux amants”, bijna net zo mooi als de versie van Jacques Brel, maar zeker zo meeslepend. De ruwe diamant die Simin heet is weer een stuk mooier geslepen, de cd een juweeltje.

 

Gezien: CD Presentatie ” Where water travels home”  van Simin Tander in Bimhuis Amsterdam dd 20.3.2014

Zang: Simin Tander

Bas: Cord Heineking

Drums: Etienne Nillesen

Piano: Jeroen van Vliet

Tekst en beeld: Maurits van Hout

Roode Bioscoop getroffen door Wintherstorm

4.2.2014. Een van de oudste theaters van Nederland, de prachtige ” Roode Bioscoop” in Amsterdam had een bijzondere avond onlangs. Normaal blijft in dit sfeervolle kleine theater de storm buiten, dit keer trad Wintherstorm op. Deze jazzformatie geleid door Thomas Winther Andersen had de nobele taak het gure weer te doen vergeten. En dat deden ze, want ondanks een kleine opkomst op deze ‘kille” maandagavond lukte het de heren om een aantal stukken van hoge niveau neer te zetten. Niet in het minst door de variatie en de verrassing die in de composities zit.

Zo begon het stuk ” Minor detail”  met een prachtige meeslepende saxintro van  de Argentijnse Natalio Sued en werd daarna “Elastic” weer perfect opgezweept door mooi gitaarspel van Hakon Storm. Verder speelden ze ook hun “hit” “Trance formations” een stuk dat eerder de 3e plaats op een internationale jazzwedstrijd wegkaapte.

Bijzonder was het stuk ” Tolt” (geïnspireerd door de manier van lopen van IJslandse paarden) waarbij het einde wegstervende klanken had die je deden denken aan paarden. ” Mixed up” was pittig en meeslepend en bij ” Ascending” leek het alsof Sued op de sax een soort van uitroepteken plaatste van waaruit het stuk verder moest . Bij het laatste stuk ” Spinnaker” (titelsong cd) was het bijzonder om te horen hoe in een soort van rocknummer met snerpende gitaar uiteindelijk de transformatie naar een meer jazzachtig stuk gerealiseerd werd door het geleidelijk inbrengen van de saxofoon en het afstand nemen van de gitaar.

Gedurende de hele avond proefde je het hoge niveau van de muzikanten en de lol die zij beleefden om de pittige stukken van bassist Winther en gitarist Hakon Storm vorm te geven. De combinatie en de naadloze overgangen in de stukken van klassieke jazzstukken naar moderne muziek met stevige elektrische gitaar en vice versa maakten dat het hele spannende muziek was om naar te luisteren. Opvallend waren voor mij daarnaast de vrijwel vlekkeloze combinaties tussen bassist Winther en drummer Coehoorn.

Meer van Wintherstorm is te lezen en te beluisteren op: http://www.reverbnation.com/wintherstorm 

Gezien: Wintherstorm

Locatie: Roode Bioscoop Amsterdam

27 januari 2014

Tekst en beeld: Maurits van Hout

Chloe Charles made Peoples Place shiver

26.11.2013. De eerste keer dat ik Chloe Charles hoorde zingen was tijdens het “So what’s next”  festival in Eindhoven. En ik was niet de enige die onder de indruk was, want ze werd overal de ontdekking van het festival genoemd. Ik was daarom verheugd dat ik haar weer kon horen zingen in Peoples Place in Amsterdam.

Ze begon het concert met het nummer “Find her way” van haar nieuwste cd “Break the balance”. Een nummer dat heel persoonlijk zou kunnen zijn, aangezien het gaat over iemand die aan het begin van haar carrière staat en niet alleen in de toekomst moet kijken, maar ook moet blijven genieten in het heden. Naarmate het concert vorderde werd het steeds beter.

Chloe laat een stem horen die zo getraind is dat ze werkelijk alles aan kan. Haar stem heeft een enorm bereik en ze raakt het publiek aan. Niemand praat en niemand gaat zelfs tussendoor naar het toilet. Mensen willen niks missen. En Chloe zet de zaal in vuur en vlam. Als ze de gitaar weg heeft gelegd, geeft ze alles. Zoals in mijn persoonlijke favoriet “Refrain from fire”, een nummer over liefde en wat het kan veroorzaken. Het nummer gaat langs je rug omlaag en geeft je de rillingen. Haar teksten zetten je aan het denken. Zoals “God is a toad”. En altijd weer met die prima begeleidingsband, vanavond twee violisten en een pianist. Het was een magische avond en ik weet zeker dat we nog veel meer van deze bijzondere vrouw gaan horen.

Deze slideshow vereist JavaScript.

english

26.11.2013. The first time I heard Chloe Charles sing was at the “So What’s Next” festival in Eindhoven. I was not the only one noticing her great skills. She was the discovery of the festival. I was more than thrilled to have the chance to hear her sing again in Peoples Place in Amsterdam.

She started with “Find her way” of her last cd  “Break the balance”. A song that could be very personal, since it’s all about someone at the start of a career confronted with the distractions life offers and all the doubts you have before starting, with the message of staying in the present once in a while.  As the concert continues it get’s better and better.

Chloe shows a voice so skilled that she can take it all. Her voice has a enormous reach, and she touches the audience. No talking, not even going to the toilet. People did want to miss a thing. And Chloe sets fire to the room. When she sings without the guitar she puts all energy in her singing. Like my personal favourite “Refrain from fire”, a song about love and what it can cause. The song goes down your spine and hits you.  Her lyrics make you think, like one of the last songs “God is a toad”. And always with the great support of her band with piano, and violins. What a magic night it was. I am pretty sure we will hear much more of this amazing woman.

Chloe Charles

gezien: 17 november Peoples Place Amsterdam

fotografie en tekst: Maurits van Hout

The Boston Boys bring fun and passion to Amsterdam

24.11.2013. Sometimes in this amazing world of music you encounter great stories. Like the four guys from New York who played in a club in New York and met the CEO of Tommy Hilfiger who was so enthousiastic about them that he asked them to come and play in Amsterdam. Since they never visited Europe before as a band it came with a small European tour as well. The Boston Boys, playing together for just 2 years, came to the Peoples Place in Amsterdam and rocked the place. It is hard to hang a label on them since their music is influenced by many styles. One moment I considered myself listening to Paul Simon while closing my eyes, the other moment it seemed to be a show of the Waterboys. R&B, country music and even jazz music came along with them. It gave the show a nice dynamic but of course sometimes the thought came up where would it go from here? But since the energy they put on stage was endlessly (catapulted by singer songwriter Robertson who rocked the place with his mandoline) who cares?

I really appreciated “Pigeon (do what u can do)” since the violin fitted in so well. Same goes for “Amelia”. All songs had a great built up like “Satisfied” with a “hard-rocking” end. And the blues song “Sad and drunk” took the listeners to the other more difficult side of life. The Boston Boys never dull, with a great spirit and nice atmosphere on stage. If you might have the chance to see them, don’t hesitate.

seen: 21.11.2013

Peoples Place Amsterdam

The Boston Boys

Eric Robertson- Mandolin, Guitar, Vocals

Duncan Wickel- Fiddle, Vocals

Josh Hari- Bass, Guitar, Vocals

Nicholas Falk- Drums, Percussion, Vocals

Maak een website of blog op WordPress.com

Omhoog ↑