Zoeken

Jazzphotography Holland

Photos and reviews of interesting jazz concerts

Maand

september 2019

Sound of Europe; tweede editie in Breda!

Op 11 en 12 oktober 2019 vindt het tweede Sound of Europe Festival plaats in Breda. Dit keer op andere bijzondere locaties met wederom een groot aantal interessante concerten. We vroegen de oprichter/programmeur Frank van der Kooij het hemd van het lijf…

win 2 gratis kaarten voor het festival… zie onderaan…

Vorig jaar de eerste editie in het Chassé theater, waarom nu de move naar een andere locatie?
In het Chassé Theater was het moeilijk om echt een festivalsfeer te creëren. Het blijft een theater, dus het gebouw heeft een wat “zakelijker” karakter. Vanaf dit jaar vindt Sound of Europe plaats in de Belcrum, wat bekend staat als een nieuwe culturele hotspot. Daar is dus veel beter een festivalgevoel neer te zetten; in Podium Bloos en Electron hangt precies de sfeer én is er de inhoud die we zoeken. Voor een niet-Bredanaar is het te vergelijken met locaties als bijvoorbeeld het NDSM-terrein in Amsterdam, Strijp-S in Eindhoven, of bijvoorbeeld het Honigcomplex in Nijmegen.

 

Bij de vorige editie schreef ik dat editie 2 in januari zou zijn, waarom is het festival verplaatst?
Ik zal je lezers niet teveel vervelen met bureaucratie achter de schermen. Maar laat ik het kort houden door te zeggen dat we als organisatie afhankelijk waren van een aantal beslissingen buiten onze macht. Waardoor het ons een beter idee leek om de avonden door te schuiven naar vrijdag 11 en zaterdag 12 oktober. Ook om Sound of Europe beter te kunnen promoten, in plaats van een vluchtige aankondiging van de line-up één maand voor het festival.

 

Sound of europe wil volgens de informatie een brug zijn tussen jazz en klassiek, veel ruimte bieden voor improvisatie en ruim programmeren tussen bv rock en jazz en meer. Hiermee lijkt het algemeen te worden. Waar zouden jullie echt voor willen staan?

Het tegendeel is waar! Wij ontdekken steeds meer buitenlandse groepen – en in ons geval voornamelijk Europese acts – die deze mengvormen al heel lang hanteren en omarmen. Jazz, klassiek… hoe je het ook wil noemen: wij slaan die brug niet zelf, dat doen de musici zelf al jarenlang. Dat is juist wat we signaleren en naar Breda willen brengen – en vanuit Breda naar de rest van het land. We laten daarmee ook het grote aanbod uit Europa zien dat van zeer hoge kwaliteit is. Iets heel anders dan de Amerikaanse headliners op veel andere jazzfestivals in Nederland. Diegene die voor Amerikaanse swing komt, zal op Sound of Europe niet aan zijn trekken komen…

Hoe is Sound of Europe ontstaan?
Dat begon voor mij persoonlijk uit pure interesse, wat al begon met een plaat uit 1975: Arbour Zena van Keith Jarrett met de Noorse saxofonist Jan Garbarek. Zij lieten, toen al, zien dat improvisatie niet alleen het eigendom van bebop en andere jazz is, maar door meerdere muziekstijlen waait. Vanaf dat moment heb ik altijd een festival met die muziek in mijn achterhoofd gehad.

 

Door allerlei ontwikkelingen in Breda ontstond er de ruimte en behoefte om de cultuur in deze stad naar een hoger plan te brengen. Dat werd onder anderen aan ons gevraagd of wij daartoe in staat waren als Stichting Beaux Jazz, wat al sinds 1996 actief is binnen de ontwikkeling en professionalisering van jazzmuziek in de regio Breda. Het plan achter Sound of Europe had ik al een aantal jaar voordat deze vraag kwam uitgewerkt. Zo kon het dus in 2018 voor het eerst uitgevoerd worden.

 

Is er onderzoek gedaan na de eerste editie binnen de jazzscene of binnen Breda en in hoeverre heeft dit geleid tot aanpassingen en mogen we die weten?

Er is geen concreet onderzoek geweest naar de jazzscene in Breda. Maar de jazzscene hier is een vrij statische club mensen en niet makkelijk tot andere gedachten te bewegen. Bovendien is Sound of Europe niet specifiek “jazz-gericht” maar trekken we juist het programma meer naar het nu. In Breda is het traditionele publiek nog de muziek van Parker en Coltrane aan het ontdekken. Sound of Europe wil bezoekers juist verder verrijken op het gebied van live muziek. Niet alleen met jazz, maar ook met andere stijlen en kruisbestuivingen gegrond in improvisatie. Daar is jazz overigens wel een belangrijk onderdeel van.

 

Wat was voor jullie de grote plus van de eerste editie?
De inhoud van het programma, de kwaliteit van de bands en de presentatie naar het publiek.

Wat zijn jullie wensen voor de toekomst? Wie moet er zeker nog op het podium staan in de toekomst?

Meer podia met allemaal een eigen profilering. Dit jaar verhuizen we dus voor het eerst naar de Belcrum. Twee avonden in Podium Bloos (11 oktober) en Electron (12 oktober) zijn de kick-off. Maar we willen dus binnen de Belcrum uitbreiden naar meer podia, meer acts, en meer programmering. Met daarbij ook een onderdeel gericht op jongeren. En persoonlijk zou ik de originele uitvoering van Esbjörn Svensson Trio’s E.S.T. Symphony geweldig vinden!

 

De festivalkalender in Nederland is vol en de concurrentie is enorm, wat is jullie USP (unique selling proposition)?
Onze programmering bestaat uit alleen maar Europese acts, het is een sterke mix van stijlen en toch één samenhangend geheel; improvisatie en solisten houden de variatie bij elkaar als een coherente line-up. Plus laten we niet vergeten dat we natuurlijk in de gezelligste stad van Nederland zitten, met supersnelle verbindingen met de Randstad en Antwerpen/Brussel.

 

Naar welk optreden moeten de bezoekers zeker uitkijken?
Mijn grote favoriet is Franz von Chossy op vrijdagavond 11 oktober! Hij is voor mij het voorbeeld hoe naadloos klassiek en jazz in elkaar kunnen vloeien, zonder dat het flauw gaat klinken. Sterker nog: er zit vaak enorm veel energie in zijn pianospel, wat ook ondersteund wordt door de ritmesectie. Het belooft echt super te worden; hij opent dan ook Sound of Europe 2019. En ik verwacht ook veel van Vincent Peirani op de accordeon met zijn, in zijn eigen woorden, “Chamber Music Rock Orchestra”. Ik heb zeer mooie dingen van hem gezien. Ook daar gaat Sound of Europe over: verrassende artiesten waar bezoekers over na zullen praten. Dat is, terugkomend op je vorige vraag, trouwens ook een USP.

Meer informatie: www.sound-of-europe.nl
Tickets: https://podiumbloos.nl/agenda/sound-of-europe/

============================================================================

WIN-ACTIE

Stuur een mail naar: info@beauxjazz.nl   waarin je de volgende vraag beantwoordt:

           “Bovenaan deze pagina staat een foto van een pianiste die op de eerste editie optrad. Hoe heet deze pianiste?”

Uit de goede inzendingen wordt 1 winnaar getrokken.

 

Een verslag van de eerste editie is hier te vinden.

 

 

 

Mondriaan Jazz; prachtig eendaags festival in Den Haag

23.9.2019. Op 12 oktober barst het Mondriaan Jazz festival weer los in Den Haag. De derde editie alweer. In het Paard en het Koorenhuis staan namen op het punt van doorbreken op het podium, maar ook in de scene al een hele tijd gearriveerde namen. Denk bijvoorbeeld aan het Miguel Zenon Quartet, Phronesis of Daymé Arocena die al op vele jazzfestivals stonden.

De openingsavond is een dag eerder in het Koorenhuis waar Phronesis de aftrap heeft.

Kaarten zijn verkrijgbaar via:

https://www.mondriaanjazz.nl/tickets-2/

 

 

Mondriaan Jazz werkt hier samen met ProJazz 

Sfeervol intiem concert Van Vliet en Erker in Pianino theater

 

23.9.2019 Afgelopen vrijdag een bijzonder (projazz) concert meegemaakt. Pianist Jeroen van Vliet en saxofonist Mete Erker speelden in het kleinste juweeltje uit de Haagse jazzscene het Pianino theater. Een kleine ruimte in broedplaats Mooof waar vroeger militairen huisden. Ze presenteerden hun nieuwe cd “Pluis” en die was zeker wél pluis! Mooie beeldende stukken en beide heren lieten het publiek delen in hoe stukken ontstaan en wat hun geschiedenis op het podium was. Contact maken met het publiek en excelleren. Een mooie mix. En het meeste was subtiel en breekbaar.

Daarom slechts een tweetal foto’s.

gezien: Erker/Van Vliet Pianino Theater Den Haag

projazz concerts

tekst/beeld: maurits van hout

all rights reserved

 

Jazz Middelheim 2019, een terugblik in beeld…

23.09.2019. Alweer even terug, maar hierbij dan toch een mooie terugblik in beeld op Jazz Middelheim 2019.

Jazz Middelheim had een hoog kwaliteitsniveau

Jazz Middelheim werd dit jaar gekenmerkt door een enorm hoog kwaliteitsniveau van de concerten en helaas een wat druilerig weer. Daarom niet de grote publieksopkomsten van andere jaren, maar wel maximaal muzikaal genieten voor de bezoekers.

De variatie aan eten op het terrein was ook dit jaar prima in orde.Uitstekend eten met als bijzondere publiekstrekker de “krokettenmuur” met wel bijzondere hapjes zoals een verse garnalenkroket. Het prijskaartje daarvan in mijn optiek ietwat aan de hoge kant, maar goed ik ken niet alle afwegingen.

 

Op dag 1 begon de dag met Idris Ackamoor and the Pyramids. Een solide draaiend muzikaal rariteitenkabinet vol verrassingen. Wat een energie brengt die man op het podium met zijn 68 jaar. Zijn band bestaat als sinds 1971 en draait recent weer als een geoliede machine.

Idris Ackamoor and the pyramids

 

Daarna een uitstekende David Murray on sax met zijn kwartet en “spoken word” guest Saul Williams. Rauw en direct maar inhoudgevend aan de muziek.

david murray quartet

 

Ambrose Akinmusire (artist in residence dit jaar) zorgde voor een prima eerste contact met Jazz Middelheim, mede door de prachtige stukken zang van Carl Walker (iets meer neigend naar rapmuziek) en een groep strijkers erbij.

ambrose akinmusire

Het slotakkoord van dag 1 was voor Pharoah Sanders 79 jaar en nog steeds zeer goed op zijn saxofoon. Fysiek iets minder en tussendoor regelmatig rust, maar de noten die hij blies werden perfect geraakt. Klassiekers van Coltrane en eigen werk. Alles even sterk. Mooie persoonlijkheid deze legende.

pharoah sanders

Tevens op dag 1 een prima Reggie Washington die op het bijpodium een aantal verschillende sets speelde met wisselende muzikanten (ook met Ambrose) en bescheiden op de achtergrond toch vaak de hoofdrol pakkend.

 

Charles Lloyd blies alles omver…

Dag 2.

Wederom een dag met vele hoogtepunten. Uitstekend begonnen met Eric Legnini die een uitstekende set speelde met zijn “tribune to Less Mccann”,  het Kenny Werner Quartethet hoogtepunt voor mij met Charles Lloyd (die werkelijk alles en iedereen omver blies (die man speelt geen saxofoon, die praat door zijn saxofoon; met een enorme variatie en een schitterend verhaal) en tenslotte Enrico Rava die zijn 80e verjaardag opluisterde met een prachtig concert.

Antwerp, Eric Legnini performs live at Jazz Middelheim 2019
Charles Lloyd live at Jazz Middelheim

 

Enrico rava live at Jazz Middelheim

 

Dag 3 Een dag met meerdere gezichten

Dag 3 was er één met meerdere gezichten. Allereerst “De Beren Gieren” op het hoofdpodium. De band met die bijzondere naam wordt ieder jaar beter. Hun muziek is ontwikkeld van zeer experimenteel naar nu zelfs filmische meeslepende muziek. Perfecte opwarmer. Daarna Ambrose Akinmusire met Mae Mae een mooie project met zanger Dean Bowman in een stevig blues-sausje.

Antwerpen, 17 augustus 2019. Jazz Middelheim. Artist in residence Ambrose Akinmusire performs. photo: ambrose and singer Dean Bowman.
Antwerpen, Jazz Middelheim 2019. De Beren Gieren

Nubla Garcia is de stijgende ster in de jazzscene en het bijzonder de Londense jazzscene. Ze pakte de tent redelijk eenvoudig in bracht jazz in een jasje dat ook de veelal jonge Belgische bezoekers kon boeien. Energiek en ook gewoon goed.

Antwerpen, 17 augustus 2019. Jazz Middelheim. Nubia Garcia performs at Jazz Middelheim photo: Nubia Garcia (r) with drummer Sam Jones

 

Tijd daarna voor Stuff. In België een hele populaire band met onder andere drummer Lander Gyselinck. Harde electronische geluiden, een set vrijwel in het donker met sterke lichteffecten en een band qua podiumopstelling in zichzelf gekeerd. Het jonge publiek dat speciaal voor hen kwam genoot. Voor de echte jazzliefhebber een glimlach op de mond en kijken wat de Louis Cole Big Band ging brengen.

De Louis Cole Big Band was vooral een visueel spektakel. Louis Cole en zijn band waren in skeletkleding aangeland op het podium en even zat ik in een cultact. Muzikaal gezien moest ik er even inkomen, maar daarna was het prima in orde.

 

Dag 4 bracht een passend slot

Dag 4 bracht een passend slot van dit festival. Om te beginnen het Ragini Trio aangevuld met de prachtige Indiase zangeres Sawani Mudgal en Bojan Z. Jazz met een “werelds randje”. Gevolgd door Ambrose Akinmusire die liet zien studenten te kunnen brengen in een serieuze set.

Antwerpen, 18 augustus 2019. Tijdens het jaarlijkse Jazz Middelheim in Antwerpen treedt Ambrose Akinmusire op met studenten van het Antwerps conservatorium op.

 

Joe lovano mocht de mensen opwarmen voor het slot van dit festival en dat deed hij prima. Terwijl velen gingen eten of net gegeten hadden zette hij een stevige set neer. Zoals hij dat kan. Joe Lovano weet de noten meestal goed en hard te raken. Een degelijke set zoals we van hem kennen. Iets minder verrassend, maar gewoon wel goed.

Antwerpen, 18 augustus 2019. Tijdens het jaarlijkse Jazz Middelheim in Antwerpen treedt Joe Lovano op.

Als afsluiter van de zondag stond het Tribune to Toots op het programma.

in eerste instantie Kenny Werner (piano) en mondharmonica speler Grégoire Maret en later met andere vrienden van Toots zoals Philip Catherine (gitaar) en Dré Pallemaerts (drums). Toots die zo vaak op Middelheim de tent plat speelde en later festival vader werd zal het met een glimlach hebben aangezien. Ik miste die kenmerkende hoge stoel in het midden van het podium net als de grapjes en de glimlach van Toots. Want Toots was veel meer dan goed kunnen spelen. Toots was een bijzonder mens, die je na een concert altijd met een glimlach naar huis liet gaan. Desondanks een mooi einde aan een muzikaal uitstekende editie van Jazz Middelheim.

 

 

gezien: Jazz Middelheim Antwerpen

beeld en tekst: maurits van hout

all rights reserved

 

a broader review and photos can be found at jazz in europe

 

Maak een website of blog op WordPress.com

Omhoog ↑