Zoeken

Jazzphotography Holland

Photos and reviews of interesting jazz concerts

Zoeken openen
Tag

Ujazz

Van Lier en Van der Molen leveren spannend duet in Utrecht

13.10.2014. alweer 2 weken geleden was het dat het Bart van Lier trio op het podium stond van U jazz in Utrecht. Plaats van handeling was het inmiddels beruchte Mirliton theater in Hoog Catharijne. Nog even overigens want de organisatie maakte bekend te gaan verhuizen naar het nieuwe Muziekcentrum Vredenburg. In een goed gevulde zaal was het voor de pauze vooral genieten van de solo’s van Van Lier, één van de beste trombonisten van Nederland. Met de degelijke Ruud Ouwehand op bas en de soms wat uitdagende Peter Nieuwerf op gitaar een prima set. Het echte vuurwerk kwam echter net na de pauze. Op het kleine podium werd snel een stoel bijgeschoven voor trompettiste Ellister van der Molen die momenteel hard aan de weg aan het timmeren is. Van der Molen en Van lier startten direct met een paar prachtige stukken waarin ze elkaar maximaal gingen uitdagen. En ondanks dat ze eigenlijk nauwelijks van tevoren hadden geoefend en dus van een ingespeeld geheel geen sprake was, spraken ze elkaars taal. Het leek prima te passen en de improvisaties waren spannend om naar te luisteren. Ze vulden elkaar perfect aan. Daarna uiteraard nog meer stukken en solo’s maar dat haalde het niet meer bij de start van de tweede set. Het zou mooi zijn om daar meer van te horen.

Peter Nieuwerf
Ruud Ouwehand
Bart van Lier
Bart van lier
Ellister van der Molen (r)
Van der Molen en Van lier (r)
Ellister van der Molen

gezien: Bart van Lier Trio feat. Ellister van der Molen in Mirliton Utrecht (U-Jazz)

beeld en tekst: Maurits van Hout

0

Tom McDermott bracht ragtime jazz naar Utrecht

2.12.2013 Al weer even geleden maar toch nog even leuk om mee te nemen: Tom McDermott live in Mirliton Utrecht. Met een prachtig optreden van Tom McDermott en een boekpresentatie van jazzauteur Rob van Scheers werd de jazzmuziek van New Orleans geëerd in het Utrechtse Mirliton theater. Van Scheers las voor uit zijn boek dat de luisteraar meenam naar kleine illustere jazztentjes in New Orleans, de muzikale bakermat. McDermott tracteerde ons op allerlei prachtige stukken van onder andere Professor Longhair en Doctor John en gaf ons en passant nog een lezing over het ontstaan van de ragtime jazz en de Dixieland music, doorspekte met schitterende voorbeelden. Zo komt de ragtime rhythm uit Haïti en werd het naar New Orleans gebracht door de vele Cubanen en Haitianen die naar New Orleans kwamen. Eén van zijn favorieten was “Gods Dilemma” een stuk van James Booker dat Booker zelf nooit opnam. Verder kwamen er ondere andere een stuk voorbij van The Beatles en een stuk van Chopin en sloot ie af met “The Fingerbreaker”. En als je McDermott bezig zag dan wist je waarom dit stuk zo heette. Wat bracht die man een dynamiek achter de piano! Zelden iemand zo snel zien spelen achter een piano. Als je de ogen sloot was het alsof je een eeuw terug ging in de tijd en de achtergrond muziek hoorde van een oude Laurel en Hardy film. McDermott kon dit en gecombineerd met zijn humor ( “Jullie horen wat jullie niet kennen en zien wat jullie niet zien, een magere Amerikaan!”) was het absoluut de moeite waard.

Gezien: 11.10.2013 Mirliton theater Utrecht. U Jazz in the club.

foto’s en verslag: Maurits van Hout

0

Denise Jannah en Wolf Martini zetten Utrecht op stelten!

26.5.2013. Bij U Jazz in Utrecht hebben ze een leuk podium: Het Mirliton Theater in Hoog Catharijne. Dit jaren 70/80 theatertje is erg leuk en gezellig en past perfect bij de sfeer van de clubconcertreeks van U Jazz. En afgelopen vrijdag (24-5) was het de beurt aan Denise Jannah en Wolf Martini die hun cd “Live in Johannesburg” kwamen presenteren. Daar waar het optreden rustig begon explodeerde het na de pauze. Leek Jannah bijvoorbeeld tijdens ‘My funny valentine” (voor de pauze) er nog even in te moeten komen en was het contact met het publiek er nog niet helemaal,tijdens het prachtige “moenie weggaan nie/ ne me quitte pas” luisterde iedereen ademloos en volgde een staande ovatie. Muzikaal gezien was ook het spel van Wolf Martini weer uit de kunst. Zijn “groovy” gitaarspel is altijd zuiver, opzwepend en boeiend. Het spel van Martini doet soms denken aan George Benson en dat is niet toevallig. Jannah daarentegen kan behalve fantastisch zingen ook heel mooi vertellen. Over de reis naar Zuid Afrika, de taal en de vele ontmoetingen die ze er had. En dat met een grote glimlach en humor. Even leek het zelfs helemaal uit de hand te lopen toen beiden de slappe lach hadden. Het publiek genoot en vond het prachtig. Tussen perfecte muziek door ruimte voor een lach en een traan, zoals met het moment dat Jannah 2 vrienden op het podium haalde net na de pauze om samen een liedje te doen. Het album is de moeite waard… covers en eigen werk en perfecte interpretaties van Jannah. Maar na deze avond: Nothing beats Denise Jannah en Wolf Martini live.  Gezien: 24 mei 2013 Mirliton Theater Utrecht Denise Jannah en Wolf Martini.

Deze slideshow vereist JavaScript.

0

Barnicle Bill perfect in balans

04.05.2013. Toen ik gisteravond vanuit de parkeergarage via de lift het Mirlitontheater probeerde te bereiken stapten er net 3 mannen de lift in. Ik vermoedde dat 1 van hen John Engels was, maar de rest kende ik niet. Toen ze naar dezelfde etage gingen vroeg John Engels: “Is daar wat te doen dan?”. De lift deed het niet en ik besloot via de trap verder te gaan. De 3 heren namen de andere lift. 15 minuten later werden zij op het podium voorgesteld als Barnicle Bill. Dezelfde relaxte instelling als waarmee zij de lift instapten toonden zij ook “on stage”. Relaxed maar niet minder gedreven. Het bleek een schitterend optreden te worden en wat mij betreft het beste tot nu toe uit de reeks liveconcerten van U Jazz. Tijdens een optreden vraag je jezelf af wie was er nu het beste? Wie sprong eruit? En meestal kan je die vraag beantwoorden. Bij deze 3 heren lukte het niet. Of het nu het onnavolgbare drumwerk van Engels was, de schitterende klanken van de akoestische basgitaar van Haanstra of juist het meeslepende spel van saxofonist Martinez, het was allemaal even goed. En ze vulden elkaar perfect aan. Of het nu een rustige ballad was als “The Wind” of juist het prachtige “Brilliant Corners” van Thelonious Monk, het was altijd uitgebalanceerd en regelmatig zag je ook bijvoorbeeld dat Haanstra zat te genieten van een solo van Martinez of juist Martinez vol bewondering keek hoe Haanstra en Engels perfect op elkaar aansloten. Volkomen terecht een staande ovatie aan het einde voor dit trio.

Gezien: vrijdag 3 mei 2013: Barnicle Bill, in Mirliton theater Utrecht, U Jazz “In the club” concerten. Door Maurits van Hout

Te zien: 31 mei 2013 in Den Haag Dakota theater tijdens Cutting Edge Den Haag van ProJazz

0

Han Bennink, muzikant pur sang..

Het gaat goed met U-Jazz in Utrecht. Na de geslaagde tweede editie van het U-Jazzfestival timmert U-Jazz nu aan de weg met de cluboptredens. Dit keer stond Han Bennink met zijn trio op het programma. In de krochten van Hoog Catharijne bevindt zich namelijk een klein intiem theatertje genaamd Mirliton. “Stijf” uitverkocht (70 plaatsen) ruim van tevoren beloofde het een mooie avond te worden. Han Bennink is inmiddels de 70 gepasseerd, maar speelt nog steeds de sterren van de hemel. Hij bracht mee:  Michael Moore op alt sax en klarinet en Ernst Glerum op bas. Samen vormen zij het ICP trio.

Uiteraard was het Han Bennink die de show stal. Han Bennink is enorm veel expressie. Hij doet alles met een drumstel wat god verboden heeft en gebruikt werkelijk alles waar je op kan slaan. Echter zijn grote kwaliteit is dat het altijd muzikaal klopt. Ook in samenspel met de rest in zijn trio. Michael Moore was wat mij betreft de grote man deze avond. Hij wist telkens subtiel de soms snoeiharde slagen van Bennink te combineren met melodieuze noten uit zijn altsax. Hij boeide door de verrassing in zijn spel en de perfecte timing. Al met al een hele geslaagde avond. 

Deze slideshow vereist JavaScript.

0

Maak een website of blog op WordPress.com

Omhoog ↑