Zoeken

Jazzphotography Holland

Photos and reviews of interesting jazz concerts

Zoeken openen
Tag

Jeroen van Vliet

Sound of Europe maakt weer een mooie stap!

Afgelopen weekeinde vond het vierde Sound of Europe Festival in Breda. Weer beter bezocht dan vorig jaar (ondanks lastige tijden) en met een goed gewaardeerd programma. Op zaterdag ging ik (net als vorig jaar) een kijkje nemen.

Erker en Van Vliet veelzijdig

Het festival begon voor mij met een concert van Jeroen van Vliet en Mete Erker. In het goedgevulde en sfeervolle Podium Bloos een hele mooie om mee te starten. Beide heren spelen al meer dan 30 jaar samen en lijken ondanks al die jaren er toch in te slagen nieuwe lagen in hun muziek aan te brengen.

Zo kent bijvoorbeeld het stuk “Jake’s Journey” een stemmig, donker en filmisch begin waarbij je lijkt een vertrekkende stoomboot te horen. Een voorbeeld van hoeveel ruimte er ligt voor beleving en verhaal.

Bij het titelnummer “In” van de nieuwe cd is er sprake van zeer zacht en ingetogen spel van beiden. Zeer subtiel. Elk nummer is een verhaal op zich dus en dat boeit. Terecht een goed applaus.

Jeroen van Vliet en Mete Erker tijdens Sound of Europe Festival 2022

Estrella Acosta en Esquina25 een vleugje zonneschijn in de herfst

Na Van Vliet en Erker de Cubaanse Estrella Acosta met de latin jazz band Esquina25. Een vrolijk concert maar ook muzikaal gewoon goed. Mooie solo’s van Efraim Trujillo op de sax en uiteraard de warme stem van Acosta. Mooi ook dat alle stukken gecomponeerd zijn door vrouwen. Muziek met passie.

Neil Foreman brengt enthousiasme in het poppodium Phoenix.

Het tweede podium van het festival (Poppodium Phoenix) werd deze avond gebruikt door Neil Foreman een jonge pianist en componist. Deze superenthousiaste gast kreeg de handen op elkaar in het volle Phoenix. Helaas zat ie met de rug naar zijn publiek, waardoor hij vooral tussen de nummers door zichtbaar was voor het publiek (een onhandige setting). Zijn pianospel was mooi en indringend soms. Zijn zang vond ik wisselend. Zijn interpretatie van Holding back the years (Simply Red, Gretchen Parlato) vond ik minder sterk al snap ik wel waarom hij het zong. Zangeres Chelsea Foreman en rest van de band waren eveneens prima.

Vloeimans prachtige afsluiter festival

Trompettist Eric Vloeimans en Licks and brains sloten het festival af. Ik heb Eric Vloeimans door de jaren vaker gezien in veel verschillende settings en hij is gewoon altijd goed. Het samenspel hier met de big band was zeer dynamisch waarbij Vloeimans subtiel zijn momenten pakte met prachtige solo’s.

Prima festival weer! We kijken uit naar Editie 5!

zie ook:

editie 2021

editie 2019

Gezien:

Sound of Europe festival 2022

tekst en beeld:

Maurits van Hout

all rights reserved.

0

Sound of Europe festival komt eraan!

Op 13, 14 en 15 oktober aanstaande is er in Breda weer een prachtig jazzfestival. TopJazz met Eric Vloeimans, Mete Erker en Jeroen van Vliet, prachtige wereldmuziek met o.a. de Cubaanse Estrella Acosta en heel veel moois verspreid over 2 podia en 3 avonden. Kijk op de site voor alle informatie en kaartjes.

Mooie early bird korting op de tickets

Tip. Koop nu een kaartje voor een avond tot 10-10 slechts 25 euro voor een avond of 50 euro voor een passe-partout (alle dagen).

Lees hier het verslag van vorig jaar! https://jazzphotographyholland.com/2021/10/22/sound-of-europe-verdient-alle-lof/

0

Estafest on tour doet Den Haag aan..

9.3.2019. Estafest, met 4 van de meest interessante namen uit de Nederlandse (geïmproviseerde) jazzscene timmert Estafest al jaren aan de weg. Dit jaar bestaan ze 10 jaar en om dit te vieren spelen ze in het hele land. Dit doen ze samen met zangeres Sanne Rambags. Een zangeres die, zo vertelt ze op het podium, al jaren een groot fan is van deze heren en het als een droom ervaart met hen te mogen optreden. Een rijzende ster tussen vier gearriveerde namen met bijna allemaal een Boy Edgar Prijs achter hun naam.

Het concert van gisteren was even wennen in het begin, maar daarna een prachtige uitdaging. Veel improvisaties en klankenspel (met Rambags als aanjager vaak), ritmiek en verrassingen. Muzikaal altijd goed. Soms ook brutaal en provocerend; maar dat is leuk. Mooie stukken soms stemmig, maar meestal met veel ritme en drive. Geen uitschieters; iedereen was even goed!  Uitstekend concert.

Den Haag, 8 maart 2019. Estafest speelt in het Koorenhuis. foto: pianist Jeroen van Vliet
Den Haag, 8 maart 2019. Estafest speelt in het Koorenhuis. foto: pianist Jeroen van Vliet
Estafest speelt in het Koorenhuis Den Haag, foto: Oene van Geel
Estafest speelt in het Koorenhuis Den Haag, foto: Oene van Geel
Den Haag, 8 maart 2019. Estafest speelt in het Koorenhuis. Foto: Mete Erker
Den Haag, 8 maart 2019. Estafest speelt in het Koorenhuis. Foto: Mete Erker
Estafest live in het Koorenhuis den haag met Sanne Rambags
Estafest live in het Koorenhuis den haag met Sanne Rambags
Den Haag, 8 maart 2019. Estafest treedt op in het Koorenhuis in Den Haag. foto: Oene van Geel en Anton Goudsmit (r).
Den Haag, 8 maart 2019. Estafest treedt op in het Koorenhuis in Den Haag. foto: Oene van Geel en Anton Goudsmit (r).
Estafest live in het Koorenhuis in Den Haag. foto; zangeres Sanne Rambags
Estafest live in het Koorenhuis in Den Haag. foto; zangeres Sanne Rambags
Estafest live in het Koorenhuis Den Haag. foto: Oene van Geel speelt met de gitaar van Anton Goudsmit
Estafest live in het Koorenhuis Den Haag. foto: Oene van Geel speelt met de gitaar van Anton Goudsmit

 

 

gezien: 8 maart 2019. Estafest 10 jaar; Koorenhuis Den Haag, Projazz

 

tekst en beeld;

 

maurits van hout

all rights

reserved

 

0

Cutting Edge Festival Den Haag beleeft mooie 4e editie in Nieuwe Regentes!

14.11.2016 Festivals ontwikkelen zich. Er wordt geschaafd aan het concept en de vorm en uiteindelijk komt er iets moois uit. Zo ook bij het Cutting Edge Jazzfestival in Den Haag. 3 eerdere edities in het prima Dakota Theater in Den Haag, maar het schitterende De Nieuwe Regentes Theater in Den Haag gaf toch weer een behoorlijke extra aan het festival.

Wat ook erg geslaagd was, was de aanvulling met meer cultuur. Zo was er een prachtig project van schrijver Wil Boesten die uit zijn boek “Grond” (over een trompettist) voordroeg, met telkens tussendoor muzikale interpretaties van de meer dan uitstekende Teus Nobel, Alexander van Popta en Jeroen Vierdag. Boesten, die Nobel een tijd gevolgd had leek daadwerkelijk het leven van de jazzmuzikant te raken in zijn roman. Naast dit project waren er mooie gedichten van Alexander Franken en Max Lerou, beiden op een hele eigen manier. In beide gevallen bleef de Kleine Zaal tot het einde goed gevuld en deze keuze bleek dus een schot in de roos voor de organisatie.

Op het grote podium Jeroen van Vliet, Van Binsbergen Playstation en Eric Vloeimans met zijn “Gatecrash” bekeken. Van Vliet maakte wat mij betreft hier de meeste indruk met zijn rustige stukken waarin hij de noten heel lang wist te rekken en ze vervolgens weer keurig aan elkaar verbond. Heel subtiel en indrukwekkend met veel diepte in de muziek. Een genot om naar te luisteren. Van Binsbergen Playstation was wat mij betreft vooral een groep getalenteerde muzikanten die enthousiaste een swingend optreden neerzetten met prima solo’s. Het slotakkoord van de immer veelzijdige Eric Vloeimans mocht er ook zijn. Prima set met uiteraard een hoofdrol van Vloeimans ondersteund door uitstekende companen als Van Vliet die hier compleet anders speelde, maar niet minder.

Al met al een prima festival met uitstekende muziek en een mooie mix van muziek en cultuur. Goed bezocht en met een publiek dat kwam voor de jazz. Cutting Edge heeft zijn bestaansrecht meer dan bewezen.

Gezien: Cutting Edge Jazzfestival Theater De Nieuwe Regentes Den Haag

tekst en beeld: Maurits van Hout

0

Simin Tander overtuigt met nieuwe cd!

27.3.2014 Ruim een week geleden alweer stond Simin Tander met haar kwartet op het podium van het Bimhuis. Reden: de geboorte van zoals ze zelf zei; haar muzikale baby “Where water travels home”. Ofschoon Simin zowel met haar kwartet als met anderen al enkele jaren op vele podia speelde, is dit pas haar tweede cd. Dit keer grotendeels via een moderne manier gefinancierd: crowdfunding. Tijdens het optreden speelde ze meestal nummers van deze nieuwe cd, maar ook “Wagma” de titelsong van haar eerste cd kwam voorbij.

Het werd een verrassende avond. Zo begon het concert na een subtiele intro met het prachtige “Behind the curtain”. Een nummer dat meeslepend eindigde en de zaal volledig meekreeg. Er was geen ontsnappen meer mogelijk aan de stem van Simin. Daarna volgden onder andere een aantal intieme, vertellende ” Pashtoe”  songs; de taal van haar Afghaanse vader die ze speciaal voor deze cd heeft geleerd. Ondanks dat de zaal de inhoud niet verstond was de emotie en het gevoel in de nummers niet te missen. Het mooiste hiervan vond ik “De Kor Arman” waar je je op een pleintje ergens in Aghanistan waande.  Maar ook Engelstalige nummers als “Above the ground”  met uitstekend pianospel van Jeroen van Vliet en het jazzy “Traveling on” kwamen voorbij. Simin zingt ook op deze cd over het leven, de liefde, melancholie, afscheid nemen en reizen en altijd met heel veel passie en een uitstekende beheersing van de stem. Tel daarbij op de werkelijk perfecte samenwerking met een ingespeelde band en het is niet moeilijk voor te stellen dat het publiek enthousiast was. Maar waren er rustige stukken in de songs dan kon je een speld horen vallen. Ook dat maakte het een bijzondere avond. Als toegift kwam Simin met een Franstalig nummer “La chanson des vieux amants”, bijna net zo mooi als de versie van Jacques Brel, maar zeker zo meeslepend. De ruwe diamant die Simin heet is weer een stuk mooier geslepen, de cd een juweeltje.

 

Gezien: CD Presentatie ” Where water travels home”  van Simin Tander in Bimhuis Amsterdam dd 20.3.2014

Zang: Simin Tander

Bas: Cord Heineking

Drums: Etienne Nillesen

Piano: Jeroen van Vliet

Tekst en beeld: Maurits van Hout

0

Udo Pannekeet goes Dakota

28.1.2014 Als je als artiest in den Haag woont, dan moet je minstens een keer in Dakota gespeeld hebben en met de cd presentatie van “On” loste Udo Pannekeet dat in. De mensen van Pro Jazz kozen ervoor om hun “Dakota”-podium aan te bieden. En dat pakte goed uit, want de zaal zat vrijwel vol en na afloop vonden de cd’s gretig aftrek.

Maar daar moest Pannekeet met zijn viermansformatie wel iets voor doen. Twee uitstekende sets maakten het echter meer dan de moeite waard het druilerige weer te trotseren. Bassist Pannekeet koos, waar hij normaal gesproken wat meer op de achtergrond is, dit keer nadrukkelijk de schijnwerpers en bedacht en produceerde deze cd helemaal zelf.

De middag begon met het titelnummer ” On” wat een fris, snel nummer bleek te zijn. Daarna het prachtige “Nocturnal Visit” dat begon met een mooie pianosolo van Jeroen van Vliet die me meestal erg goed bevalt. En zo zouden er nog meer mooie stukken volgen. Eigenlijk heeft elk nummer van de cd wel een eigen verhaal. Zoals “Wizard of wishaw”  dat opgedragen is aan de favoriete snookerspeler van Pannekeet; John Higgins. Een verrassend nummer dat voorbij raast en zo snel als het kwam ook weer afgelopen is. Bijzonder was ook ‘Leaves and the sweeping man” een experimenteel nummer met veel improvisatie opgedragen aan de Haagse Zen leraar Destree. In dit nummer lijken alle instrumenten slechts heel licht beroerd te worden maar ze vormen wel een eenheid. Na de pauze is het vooral genieten met “Will they ever fly” een mooi pittig gespeeld compact nummer en “Downfall” met een mooie basintro. Goed optreden en een cd die de moeite waard is om eens te beluisteren.

Gezien: Cd Presentatie “On” van Udo Pannekeet en zijn kwartet bestaande uit: Jeroen van Vliet (piano), Pascal Vermeer (drums) Edwin Vann (sax) in Dakota Den Haag. Organisatie: ProJazz Den Haag

verslag en foto’s: Maurits van Hout

0

Angelo Verploegen overtuigend in Dakota

Dakota in Den Haag had vandaag (24.2.2013) weer een optreden staan van ProJazz Den Haag. Dit keer was het Angelo Verploegen met zijn quartet. Een uniek programma, want er werden uitsluitend ballads gespeeld. Heel subtiel, heel breekbaar en absoluut meeslepend. Redelijk klassiek (Cole Porter) maar ook wel meer moderne stukken (Herbie Hancock) en in ieder geval verrassend ( Wizard of Oz). Het wat oudere publiek in de zaal genoot met volle teugen. En eerlijk is eerlijk, het was de moeite waard. Prachtige solo’s van pianist Jeroen van Vliet (bv tijdens “For the time being”), de subtiele drums van Pascal Vermeer (intro Besame Mucho), het solide basspel van Guus Bakker met als hoogtepunt zijn solo tijdens Django en ten slotte het hele mooie subtiele trompetgeluid van Angelo Verploegen. Elke noot, elke ademstoot lag onder een vergrootglas. Missers konden niet, maar Verploegen lukte het. Met als hoogtepunt “”Somewhere over the rainbow” samen met Jeroen van Vliet gespeeld. Het was meeslepend en de luisteraars werden de muziek ingetrokken.

Deze slideshow vereist JavaScript.

0

Maak een website of blog op WordPress.com

Omhoog ↑