Zoeken

Jazzphotography Holland

Photos and reviews of interesting jazz concerts

Tag

gent jazz 2016

Gent Jazz 2016, geen bezoekersrecord maar wel een perfecte sfeer!

18.7.2016. Gent Jazz 2016 zit erop. Uiteindelijk waren er minder bezoekers dan het vorige recordjaar (34.000 tegenover 38.000 vorig jaar) en waren er minder uitverkochte avonden (3 tegenover 5 vorig jaar), maar was de sfeer beter dan ooit. Drukte in de Gardenarea en nabij het hoofdpodium en altijd voldoende ruimte om te genieten van heerlijk eten en drinken met meestal een heerlijk zonnetje erbij.

Gent Jazz 2016, perfect atmosphere in the main area near the mainstage.
Gent Jazz 2016, perfect atmosphere in the main area near the mainstage.

Een reden waarom er minder bezoekers waren is wellicht niet zo lastig te bedenken. Een grote publiekstrekker als Lady Gaga was er dit keer niet en er was een volledig Belgische dag met Belgische artiesten. Dat kan bijvoorbeeld veel Nederlanders weerhouden hebben te komen. Uiteindelijk zal de organisatie meer dan tevreden zijn met deze prima editie.

Gent, people entering the Bijlokesite where Gent Jazz is being held
Gent, people entering the Bijlokesite where Gent Jazz is being held

Als het motto genieten was, dan is deze editie prima geslaagd. De opzet met foodtrucks was een goede aangezien er veel variatie in het eten was en gezond voedsel ruimschoots voorhanden. Niet voor niets dat er vaak rijen stonden voor de foodtrucks.

Gent Jazz 2016, a perfect atmosphere with foodtrucks everywhere
Gent Jazz 2016, a perfect atmosphere with foodtrucks everywhere

Uiteraard ook een kritische noot. De weg van het hoofdpodium naar de Gardenstage verdient wel een kortere doorsteek.

Muzikaal gezien waren voor mij Perfume Genius en de zussen van Ibeyi het meest verrassend. Concerten die het meest opvielen waren John Cale (nog steeds goed), Ibrahim Maalouf, Kamasi Washington, Lianne  La Havas en Max Richter (even iets helemaal anders..).

Ibeyi Live at Gent Jazz 2016
Ibeyi Live at Gent Jazz 2016

 

Gent Jazz, een perfect festival met veel variatie en een perfecte (atmo)sfeer! om af te sluiten nog een paar sfeerbeelden.

Tekst en beeld: Maurits van Hout (all rights reserved)

 

 

 

 

 

Gent Jazz 2016, dag 6; Daymé Arocena en Ibeyi stalen de show…

16.7.2016 Dag 6 (15 juli) stond in het teken van de wereldmuziek. Althans zo leek het wel te beginnen. Want de middag was nog maar net bezig en daar stond Daymé Arocena op het podium. Een kleine donkere vrouw (ik schat 1,50 meter) in een witte jurk met witte tulbad en opvallend: op blote voeten. In deze kleine vrouw bleek echter veel power te schuilen.Cubaanse muziek met andere invloeden en een dijk van een stem. Met haar brede glimlach pakt ze het publiek in. Leuke vrolijke muziek over liefde, de wereld etc. Leuk concert.

 

Ofschoon de derde act ook uit Cuba kwam, werd het zeker geen wereldmuziekdag. Immers band twee The Budos Band uit de USA brachten gewoon bij vlagen snoeiharde rock en blues. Dat deden ze met veel power en enthousiasme. Niet altijd even zuiver, maar aanstekelijk zeker. Het publiek moest het ook ontgelden Want de heren kwamen het podium op met Duvels (bier) en de percussionist zelfs met een fles whiskey. Zo’n optreden is dus niet onbeperkt qua tijd (knipoog). Qua bier echter prima geïntegreerd in België!

 

Hoe mooi is het als je een tweeling krijgt? Wie het weet mag het zeggen, maar als jouw dochters vervolgens ook nog in jouw muzikale voetsporen treden is het helemaal mooi.Het overkwam de inmiddels overleden Miguel Diaz van de Buena Vista Social Club. De band heet Ibeyi (oftewel tweeling). Hun muziek lijkt echter in de verste verte niet op de BVSC of het zou de percussie moeten zijn. Nee, het is moderne muziek. De twee meiden zoeken naar klanken, geluiden, mengen geluiden en zingen niet zoetgevooisd. Soms lijken ze wat teveel zoekende. Maar verrassend is het zeker als de twee dames bezig zijn op hun eiland van muziek daar op dat grote podium. Nieuw vanuit Cuba… gaat dat zien…

 

Tussen de bedrijven door stond in de Garden Stage Day Fly. En om eerlijk te zijn ik vond de stem niet echt aangenaam om naar te luisteren. Een iets mindere act.

Day Fly_072.jpg

Het laatste optreden van de vrijdag was een optreden van St Germain uit Frankrijk. Electronische muziek met zang. Helaas waren er vooraf veel beperkingen voor de fotografen en moesten er nogal strikte contracten worden ingevuld. Hierdoor geen verslag en of foto’s van dit concert.

Gent Jazz 2016, dag 5: de schoonheid van Ala.ni, de power van Lianne La Havas versus de strot van Jill Scott

16.7.2016 Dag 4 van Gent Jazz moesten we vanwege ziekte aan ons voorbij laten gaan helaas. Aan de artiesten die er deze dag op het podium stonden onze excuses, maar we komen graag weer kijken en luisteren.

Dag 5. Na een paar dagen ging Gent Jazz weer verder. Dit wordt ook wel het tweede festivalluik genoemd.

Donderdag 14.7.2016 begon met de zangeres Ala.ni Deze prachtige, slanke verschijning begon als achtergrondzangeres bij niet de minsten: Mary J Blige en Andrea Bocelli. Hier in Gent had ze een lastige opdracht. De tent was vrijwel leeg. Toen ze begon een man of twintig. Er was veel zon buiten en waarom dan naar een podium in een tent?  Ze stapte daar makkelijk overheen en ging relaxed zitten op een kruk. Naast haar een mij onbekende gitarist. Haar contact met het publiek is losjes, haar bewegingen mooi en gracieus. Ze heeft een mooie stem en kan prachtig uithalen zoals in Cherry Blossom. Het lijkt soms op oude jazz van zangeressen als Billy Holliday, maar is dat toch niet. De teksten zijn zoet, maar plezierig om naar te luisteren. Prima optreden, zeker gezien de omstandigheden.

 

 

“I know, it’s only rock and roll but I like it..”. Het zou kunnen gelden voor James Hunter en zijn Six die daarna hun opwachting maakten op het mainstage. James Hunter is blues, Rock’n Roll en wellicht zelfs een tintje jazz. Muziek vanuit het hart en leven met passie gebracht. Een optreden van James Hunter loopt altijd als een trein en dus nu ook. Ik had hem alweer even niet gezien en hij leek wel iets ingeboet te hebben ten opzichte van de vorige keer.Iets minder energiek, maar desondanks zeer zeker de moeite waard. Gelukkig was het alweer drukker in de tent.

 

Als de Brexit betekent dat alle toppers Groot Brittannië verlaten, zoals Lianne La Havas en Ala.ni, dan graag meer Brexit… Want zangeres Lianne La Havas (klinkt inderdaad mooier dan haar werkelijke naam Lianne Charlotte Barnes) brengt iets moois naar Gent deze avond. Power met een hele mooie stem. Prachtige uithalen en soulmuziek in een sausje dat we kennen van andere grote artiesten. En toch; geen kapsones. Lianne maakt grapjes en blijft vooral haarzelf. Aangenaam zoals ze het contact aangaat met het publiek. Goed optreden.

Tussen de bedrijven door een optreden in de gardenstage van Allen Stone ook actief op North Sea Jazz. Deze gast klinkt op afstand dusdanig zwart dat zijn verschijning me verbaast. Een mooie soulstem, soms meer blues en dan staat daar een vreemde verschijning, trainingsjack, pet, typische bril. Alsof ie midden in een identiteitscrisis zit. Zijn stem, de muziek en de inhoud van zijn songs vragen niet om deze afleiding. Dat is jammer. Muzikaal zeker een aanrader.

Allen Stone live op Gent Jazz 2016
Allen Stone live op Gent Jazz 2016

 

En de dag was nog niet voorbij, want Jill Scott moest nog komen. De versie van Jill Scott getoond in de programmakrant leek me iets jonger, want de werkelijke Jill Scott die we te zien kregen was een paar kilootjes groter. Geen probleem; haar stem had daar zeker niet onder geleden. Wat een strot heeft deze mevrouw. Soul van de bovenste beste plank. Helaas moesten de fotografen op afstand. Mensen mogen het wel horen, maar zien op afstand of zoiets? Desondanks een paar foto’s van deze zeker wel uitstekende zangeres die gedreven lijkt door boosheid en ervaringen, maar wel uitstekend relativeert met een grap.

 

Beeld en tekst: Maurits van Hout

Gent Jazz 2016 dag 3; Max Richter mooie verrassing en John Cale doet het nog altijd!

16.7.2016. Dag 3 van Gent Jazz vond plaats op zaterdag 9 juli 2016. De aftrap was aan Matthew Halsall en zijn Gondwana Orchestra. Helaas dit keer iets te vroeg voor mijn aanwezigheid. Aansluitend de Dave Harrington Group. Verrassende electronische muziek met een vleugje jazz. Opzwepend en net weer even anders. Je moet ervan houden. Het publiek kon het wel waarderen.

 

John Cale behoeft natuurlijk geen introductie meer. Één van de gezichten van Velvet Underground en still going strong. Hij is gaan graven in zijn oude stukken en besloot te gaan onderzoeken hoe ze zouden klinken met de apparatuur en mogelijkheden van nu. Voor mijn gevoel is dit prima gelukt. soms was het allemaal wel een beetje statisch; een oude man achter een keyboard en weinig beweging, maar zijn stem was nog steeds puik. Hij wist je toch weer mee te nemen naar die roerige jaren. En dat op zijn leeftijd. Prachtig was de ballad “Sunday Morning”.

 

Was het daarmee klaar? Neen, Max Richter sloot de avond af op het hoofdpodium met een bijzonder project. Een combinatie van klassieke muziek (met strijkers), een stukje digitale muziek en een bijzondere vrouw die intrigerende gedichten voorlas. Het was een recept voor iets speciaals. Met uiteraard prima pianospel van Richter zelf. Muziek om van te genieten.

 

De derde dag was prima. Geen pure jazz zoals we die kennen, wel allerlei muziek die aan jazz raakt, schuurt etc. En verrassend.

Tekst en beeld: Maurits van Hout

 

Gent Jazz 2016, dag 2; De Beren Gieren meest overtuigend!

16.7.2016. Op vrijdag 8 juli 2016 stond dag 2 op het programma. Hoofdacts waren de heren Scofield, Mehldau en Guilliana, Hugh Coltman, De Beren Gieren en de start om half 5 was voor Pat Metheny en Ron Carter. In de Garden stage was het de samenwerking tussen Nicola Andriola en Steven Delannoye die de aandacht trok.

Het begon dus met Pat Metheny en Ron Carter een mooi optreden van waarschijnlijk één van de allerbeste jazzgitaristen ter wereld. Het gevolg: lange rijen (tot op de straat!) voor de ingang.Je moet ervan houden, maar het was vooral technisch erg goed. Ook het samenspel tussen bassist Carter en gitarist Metheny bleek naadloos. Helaas van dit concerten mochten er alleen beelden komen van heel ver weg. Dus we besparen u dit.

Daarna op het hoofdpodium De Beren Gieren. De naam zegt het al. Lekker onconventioneel. Jonge gasten die inmiddels al wat langer aan de weg timmeren en zo langzamerhand een duidelijke eigen sound neerzetten. Veel improvisatie en lol op het podium, met als gangmaker pianist Fulco Ottervanger. Uitstekend optreden.

Aansluitend de uitreiking van de Sabam Awards. 

Uitreiking Sabam Awards op Gent Jazz 2016
Uitreiking Sabam Awards op Gent Jazz 2016

Na de Sabam Awards even geluisterd in de Garden stage. Ook hier een prima optreden van saxplayer Steven Delannoye en Nicola Andrioli op de piano. Mooie jazz met een Belgisch tintje..

Op het hoofdpodium stond inmiddels alweer Hugh Coltman klaar om met zijn band een stomende set neer te zetten. Hugh Coltman is een bijzondere zanger. Niet alleen kan hij jazzklassiekers vertolken; hij zet het nummer erna gerust een bluesnummer neer met een rauwe schrapende stem. Alles draait om passie en beleving bij Coltman en dat spat er dan ook vanaf. Gelet op de variatie in zijn werk bevalt niet alles even goed, maar het optreden verveelt geen minuut.

Na Coltman volgde er nog een uitstekend concert van Mehldau en co, maar ook hier geen beelden. Dus ook weinig tekst..

 

 

 

 

Gent Jazz 2016, dag 1: Kamasi Washington en Ibrahim Maalouf toppers..

16.07.2016 Gent Jazz 2016 zit er bijna op. Het is een mooie editie geworden. Het begon op donderdag 7 juli met een concert van Terence Blanchard die een hoop digitaal vuurwerk combineerde met meer klassieke trompetklanken, The birth of technojazz? aansluitend een degelijk optreden van het Wout Goris Trio. Daarna was het tijd voor Kamasi Washington de rising star. Een prachtige verschijning, maar belangrijker een dijk van een saxofonist bereid om juist niet de geijkte paden te lopen. Invloeden van soul, maar zeker ook van techno en hiphop; en vooral heel veel power en improvisatie. De muzikanten daagden elkaar uit en er was uiteraard volop werk van de Epic Box (3 cd’s!). Waren we er dan al? Neen. Er stond nog een optreden van Ibrahim Maalouf op het programma. Ibrahim Maalouf kwam met een ander programma dan de laatste tijd. Noord-Afrikaanse muziek gemixt met klassieke jazzklanken. Maalouf draait geen programma af, maar neemt ons mee op reis. Alsof we begonnen in een souk (winkelcentrum) in Caïro om vervolgens verder te gaan over de wereld, waarbij jazz vooral een middel blijkt culturen te verbinden. Uiteraard met uitstekend spel van Maalouf zelf, maar ook van bijvoorbeeld Scot Colley op bas en Mark Turner op sax. In de garden stage deze dag het verdienstelijke Kneedelus een mix van twee artiesten(Kneebody en Daedelus) die jazz met electro mengden…met een vermakelijke show.

 

Gent Jazz, de eerste foto’s

11 juli 2016. Met uitstekende muziek, goed weer en veel bezoekers is Gent Jazz dit jaar uitstekend gestart. Hierbij alvast een aantal beelden, later volgt een verslag…Foto’s zijn tot en met zaterdag. Van de zondag helaas geen beelden. Verder geen beelden van Pat Metheny en Brad Mehldau (lees meer hierover in het verslag later). Deze artiesten willen niet gefotografeerd worden. Gelukkig wist het publiek door eerdere foto’s wel dat zij het waren op het podium 🙂

Maak een website of blog op WordPress.com

Omhoog ↑