Zoeken

Jazzphotography Holland

Photos and reviews of interesting jazz concerts

Zoeken openen
Tag

Den Haag

Virtuoze Goudsmit brengt quintet tot grote hoogte

Gezellig en eenvoudig
 
9.6.2023. Bij aankomst zit hij gezellig voor de deur op een bankje wat te keuvelen met wat bezoekers; gitarist Anton Goudsmit. Hij is mogelijk de meest eenvoudige virtuoos die er in muziekland te vinden is. Een man van doe maar gewoon, dan doe je gek genoeg.
 
Geniaal
 
Als hij later die avond in de Koorenhuis in Den Haag zijn gitaar bespeelt is hij wel in staat tot gekke fratsen maar met een achterliggende muzikaliteit die nagenoeg aan het onmogelijke grenst. In Nederland is hij momenteel één der allergrootste gitaristen (bekend van New Cool Collective en vele samenwerkingen) en zeker op jazzgebied is Goudsmit een ongekroonde koning op de gitaar.
 
Aanstekelijk enthousiasme en virtuositeit
 
Het mooie is, dat tijdens het concert ook duidelijk zal worden dat zijn enthousiasme en virtuositeit zijn medemuzikanten Mete Erker (sax), Joost Buis (trombone en steelgitaar), Sean Fasciani (basgitaar) en benjamin in de groep Tim Hennekes (drums) tot muzikaal meesterschap verleidt. Hij zweept ze op,  maakt ze meester op hun instrument.  Een mooi voorbeeld hiervan is drummer Tim Hennekes, die ik vergelijk met zijn Vlaamse equivalent Lander Gyselinck. Jonge drummers die zo mateloos strak en subtiel zijn dat ze de allergrootsten kunnen begeleiden. Mede met bassist Sean Fasciani legt hij een tapijt neer voor het spel van Goudsmit en de rest, waardoor de zaal aan zijn/haar muzikale trekken komt. Van heerlijke ballade tot spetterende spectaculaire jazz. Daar voegt hij ook nog een werk van Bill Frisel aan toe, waarmee de avond niet meer stuk kan. “Ton Petit” van Anton Goudsmit is een heerlijke muzikale belevenis die achteraf ook terug te luisteren is op CD of vinyl verkrijgbaar is. Ook nog te zien in:

Amsterdam 10 juni (Red Light Jazz)
Rotterdam 1 juli (De Machinist)
Op zijn website staan nog meer concerten.http://www.antongoudsmit.nl
 
gezien; Anton Goudsmit plays “Ton Petit” in het Koorenhuis: 1-6-2023. 
 
tekst en beeld: Jacques Nachtegaal (Het Collectief N en P). 
 
0

Duizendpoot Jef Neve laat Paard genieten!

Hemelvaartsdag 18 mei jongstleden speelde de Belgische pianist Jef Neve met zijn formatie en 2 vocalisten in en Haag. Neve die ik al enkele jaren volg, is meer en meer een muzikale duizendpoot. Soloprojecten, duo’s met onder andere de Nederlandse trompettist/bugelspeler Teus Nobel en samenwerkingen met grotere formaties toonden dit aan.

Nieuw album

Het huidige project is gerelateerd aan zijn binnenkort te verschijnen album: ”That Old Feeling“. Op het album dat zowel als cd en twee weken later tevens op vinyl zal verschijnen heeft hij de medewerking van een aantal imposante vocalisten zoals Madeleine Peyroux, Typhoon, Sam Merrick, Monique Harcum en Trijntje Oosterhuis om er maar enkelen te noemen.

Vocalisten blinken uit met standards

Tijdens de concerten wordt Jef vocaal gesteund door Monique Harcum en Sam Merrick die ieder een aantal heerlijke standards voor hun rekening nemen zoals “Cheek to Cheek”, ”The Nearnes of You”, “Piece of Clay” en het op geweldige wijze van een nieuw en zeer verrassend arrangement voorziene “Here Comes The Rain Again” van The Eurythmics, op het album met de vocalen van Sam Sparro maar tijdens de concerten met de vocalen van Sam Merrick.

Het ruim 2 uur durende concert in het Paard onderstreepte ook de kwaliteiten van Neve als componist/arrangeur. Jammer dat hij zo weinig te zien is in Nederland. Echter een mooie tip: Amersfoort Jazz later dit jaar!

Tekst & fotografie: Jacques Nachtegaal (Het Collectief N&P) 25-5-2023

0

Big Band laat Dakota swingen

19.05.2023.

Het was niemand minder dan pianist/arrangeur Willem Friede van de New Cool Collective Big Band die met de studenten van de Royal Conservatoire Big Band aan de slag ging om binnen een paar dagen een mooi swingend geheel te maken voor deze avond op 29 april 2023.

Dat leek wonderbaarlijk goed gelukt. Wonderbaarlijk omdat ze zich nieuw werk eigen moesten maken binnen drie dagen en ook nog eens aan moesten voelen wat Willem Friede als dirigent van ze verwachtte. Ga er maar aan staan.

Maar gelet op de interactie tussen de muzikanten spelen ze al een tijd samen en zat er een goede energie in het geheel. Solo’s verliepen soepel iedereen kreeg zijn moment. Op mij maakte de blazerssectie de beste indruk, maar de drummer haalde een goede tweede plaats. Bij de mooie stukken van New Cool Collective waren er ook een paar songs met drie zangeressen. Eerst individueel, later met alledrie samen. Dat was wisselend. De ene had een mooie jazzstem, de andere was wat minder overtuigend.

Maar in grote lijnen had ik nooit het idee dat ik naar een stel studenten zat te kijken dat hun stukken volgens papier afwerkte, maar juist naar een goed ingespeeld geheel dat prima klonk en ook flair had. Van deze internationale groep (ik schat in dat slechts een enkeling Nederlander was) gaan we in verschillende settings nog wel meer horen en zien. Ik heb ervan genoten en geloof me, ik ben niet direct een bigband liefhebber.

gezien:

Royal Conservatoire Big Band KC plays New Cool Collective, theater Dakota Den Haag

organisatie Projazz Den Haag

tekst en beeld: Maurits van Hout all rights reserved

0

Nefertiti, what’s in a name..

5.5.2023

Op 21 april stond een Frans jazzkwartet op het programma in het Koorenhuis in Den Haag. Hun naam is ontleend aan deze wonderschone dame. Al zal de reden hiervoor voornamelijk liggen in het feit dat Wayne Shorter een compositie zo noemde die hij in 1997 maakte voor een album van Miles Davis. Dus een stukje bewondering voor Wayne Shorter vermoeden we hier. Anyway, what’s in a name…

Het gaat dus vooral om de muziek. Deze groep muzikanten (2 mannen, 2 vrouwen) spelen interessante muziek. Tijdens het concert vertelden ze dat deze concerten (dit was er één van een reeks) de ideale mogelijkheid bieden om oude stukken “anders” te spelen.

Na afloop vroeg ik aan de saxofoniste Camille Maussion hoe dat zat. Het antwoord liet zich raden: geen gehele nieuwe varianten van oud werk, maar gewoon een hele ruime interpretatie. Ieder concert is anders door vrije interpretaties. En wat beïnvloedt dit dan? De vibe in de zaal, de sfeer, het gevoel.. zoiets dus. En om heel eerlijk te zijn, dit is natuurlijk ook gewoon waarom je jazz live moet zien en beleven. Door improvisaties kunnen concerten uitgroeien tot magische avonden.

concert Nefertiti in In Het Koorenhuis Den Haag

Een mooi voorbeeld van zo’n stuk is het nummer “Morsecode” uit 2019. Onderdeel van het gelijknamige album. In het stuk heel veel korte repeterende tonen zoals bij morse. Echter het stuk blijft steeds een spannend geheel.

En zo ging dit het hele concert door. Verder veel prachtige solo’s met altijd als sterke rode draad het pianospel van Delphine Deau, die als een kapitein het schip door de woelige baren leidt.

Het stuk “Contemplation” was een perfecte finale van de avond met een hele mooie opbouw, prachtig sereen aan het begin en eindigend in een soort van finale waarin alle “stemmen” aan bod kwamen en uiteindelijk tot een explosie van prachtige klanken leidden. Veel improvisatie, maar zonder dat er een kakofonie ontstaat die niet meer thuis te brengen is.

Na afloop kwam een stel een cd kopen. “Welke koop je” vroeg zijn vrouw. Ze bleken al 3 cd’s te hebben van deze groep. Veel jazz is live het allermooiste… maar vanavond begreep ik ook de cd koper.

Op zijn Frans: chapeâu!

Gezien: Nefertiti

Locatie: In het Koorenhuis Den Haag

Organisatie: Projazz

Tekst en beeld: Maurits van Hout. all rights reserved.

0

Teus Nobel: hard graag.

2.4.2023

“In het Koorenhuis” was goed gevuld die donderdag 30 maart. Nobel en zijn Liberty Group hebben inmiddels een behoorlijke naam opgebouwd in de scene. Tijdens het concert gaf hij meermaals aan te spelen met de allerbeste muzikanten. Weinig aan toe te voegen. Het liep weer als een trein en het talent spatte er vanaf bij iedere solo. Persoonlijk sprong voor mij pianist Van Popta er in het bijzonder uit. Stukken waren vanavond voornamelijk van zowel Van Popta als Nobel. Eerstgenoemde was onder andere verantwoordelijk voor het stuk RIKU een bijzonder stuk gebaseerd op (foto’s van) het Noorderlicht. In veel stukken (vaak ook met bugel) speelde Nobel ingetogen en beheerst. Maar er zat een opbouw in het concert. Met als absolute apotheose het stuk Plastic Battle. Startend met een rustige opbouw. Maar uiteindelijk spetterend. En een hard blazende Nobel. Stevig, zuiver en goed. En dan komt zijn ware kwaliteit eruit. Zo mooi. Aanrader dit concert… hou ze in de gaten…

Gezien: Teus Nobel en Liberty Group

In het Koorenhuis Den Haag

Projazz Den Haag

Tekst en beeld: Maurits van Hout

all rights reserved.

0

Purple is the color, interesting the music…

Projazz in Den Haag slaagt er meestal in om de pareltjes in de jazzscene op te snorren. Dat betekent dat je muzikanten ziet die nog niet zo bekend zijn bij het grote publiek, maar inmiddels al een behoorlijke reputatie opbouwden.

Zo ook Purple is the Color uit Oostenrijk. 4 prima muzikanten met ieder een eigen oeuvre die samen prachtige stukken maken. En ook deze stukken laten weer de eigenheid en verscheidenheid van de muzikanten zien, terwijl het muzikaal een fantastische eenheid is. De stukken gaan in een sneltrein door de zaal, waarbij men niet vies is van een improvisatie tussendoor.

Van de schitterende solo van Raab op de piano tot het samenspel van bassist Kocián en Wierzgon op de drums. Alles leek te passen deze avond. Gevarieerde spannende stukken snel, langzaam, maar altijd harmonieus.

Na afloop lieten de mannen weten nog even door te gaan voor een concert in Amsterdam. Geen probleem.

Komen ze in de buurt, ga luisteren! de moeite waard. En, check out de website van Projazz. Beter wordt het echt niet in Den Haag!

Gezien: Purple is the Color. Koorenhuis Den Haag (Projazz) 9 maart 2023.

tekst en beeld: Maurits van Hout

All rights reserved uiteraard.

1

Tineke Postma. Powerwoman.

Van Noordse godinnen tot Friese powervrouwen. Tineke Postma bezorgde Den Haag op 20 mei een mooie avond met haar cd presentatie van Freya. Een sterke band met Ralph Alessi op trompet, Robert Landfermann en Tristan Renfrow maakten het verhaal compleet.

Postma zoekt met haar spel de grenzen op. Improviseert erop los en maakt ieder stuk de moeite waard. Tussen de bedrijven door vertelde ze de achtergronden bij de stukken. Een mooie beleving. Uitstekende band en een hele goede Postma. Niet voor niets de beste die we in Nederland hebben op de saxofoon.

Kun je Freya gaan zien, doe het!

0

Coal Harbour in Amare mooie ervaring

In het gloednieuwe Amara gebouw is een prachtige ruimte genaamd “Studio”. Je denkt aan iets kleins, maar het blijkt een grote ruimte. En dat is maar goed ook, want tijdens het concert van Coal Harbour op 29 april 2022 stonden er ineens 11 mensen op het podium en werd alles ondersteund door een groot scherm met visuals van collectief Knetterijs.

Coal Harbour uit Rotterdam vertelde een mooi verhaal dat ging over maatschappelijke thema’s zoals klimaat en ongelijkheid. Alle stukken waren episodes uit het verhaal met Tom Ridderbeex op trompet vaak als hoofdrolspeler. Mooie solo’s maar ook mooie composities en uitstekend pianospel van Robert Koemans, die een soort leidende rol in het collectief op zich nam.

Terecht een goed applaus achteraf. Ook voor Amare dat echt wel iets moois aan Den Haag toevoegt.

Coal Harbour in Amare Den Haag een projazz concert
Coal Harbour in Amare Den Haag een projazz concert
Coal Harbour in Amare Den Haag een projazz concert
Coal Harbour in Amare Den Haag een projazz concert
Coal Harbour in Amare Den Haag een projazz concert

gezien: Coal Harbour, studio Amare Den Haag, projazzconcert

tekst en beeld: Maurits van Hout. all rights reserved.

0

Rembrandt Trio gewoon “serieus” goed.

Op 1 april stond het Rembrandt Trio op het podium van het Koorenhuis in Den Haag. En dat was geen grap. Rembrandt Frerichs is een bijzondere muzikant met een mooi duo naast hem. Rembrandt Frerichs is een perfectionist en een ontdekker. Alles in zijn muziek klopt en alles is bedoeld. Tegelijkertijd zit er ruimte in voor experiment, maar dan ook weer bedoeld. Wat ik ook heel aardig vind is dat hij ook een echte gastheer is voor zijn publiek. Hij vertelt over zijn reizen, het programma van de avond, leuke anekdotes en uiteraard zijn drijfveren. Altijd op een leuke manier.

De avond stond in het teken van hun nieuwe cd met een te lange naam: ‘A Wind Invisible Sweeps Us Through The World’. En wat ik leuk vond aan deze avond: hij ging vooral de stukken spelen die internationaal vaak de hoogste waardering van het publiek kregen. Een soort van: “the best of”. Dat maakte dat ieder stuk de moeite waard was, maar ook tegelijkertijd heel verschillend.

Van hele rustige serene stukken tot dan ineens weer hele snelle dynamische stukken.

0

Maak een website of blog op WordPress.com

Omhoog ↑