6.2.2018. Met ruim meer bezoekers dan begroot is de eerste editie van het Sound of Europe Festival in het Chassétheater in Breda een succes gebleken. In twee dagen tijd konden liefhebbers genieten van 13 concerten verdeeld over drie verschillende podia.
Aftrap door Saskia Lankhoorn
De aftrap vond plaats op zaterdagavond 3 februari met een concert van Saskia Lankhoorn. Ze speelde stukken van het project Musings from the Lowlands dat ze samen met Wolfert Brederode brengt. Het eerste deel van de avond was voor haar alleen, later volgde Brederode met zijn trio in het verlengde van dit concert. Het concert van Lankhoorn viel op door een enorme subtiliteit. Elke noot die ze speelde kreeg zijn volle bereik qua klank en de muziek was vaak langgerekt en wijds. Hele stille en breekbare stukken, waarbij je een speld kon horen vallen in de zaal. Je kon je voorstellen dat je je bevond in een landschap, waarin er rust en sereniteit was en diversiteit en waarin het lieflijke de boventoon voerde. Maar zoals in de boze buitenwereld; er lag iets op de loer. Soms, heel soms kwam dit ineens als een harde confrontatie naar boven in de muziek. Lankhoorn wist zo subtiel te spelen dat je continu wilde horen wat er daarna kwam. Waar het naartoe ging en hoe het af zou lopen. Ze liet klanken komen en wegsterven, zo overtuigend dat het publiek soms niet wist wanneer te klappen. Al met al nam ze ons mee op een heerlijke reis.
Vreemdelingenlegioen van Thomas van Geelen overtuigt
Na Lankhoorn was het tijd om naar de foyer te gaan, waar cellist Thomas van Geelen klaar stond met een hele groep om het thema reizen in de muziek vorm te geven. Het was de eerste keer dat zij in deze samenstelling speelden en er was nog geen naam voor deze samenstelling. Máár, zo betuigde Van Geelen; het was zeker niet de Thomas van Geelen groep. Immers iedereen in deze groep was even belangrijk. De muziek was heel divers. Niet alleen vanwege de samenstelling (een Shakuhachi, een fluit, een Bansuri, een Rhodes en een Tabla onder andere) maar zeker ook door de stukken. Zo waren er onder andere prachtige stukken uit het Oosten (India) waar vooral ook de Tabla-speler Tarang Poddar ruimte kreeg om te excelleren. Ofschoon het begin wat onwennig leek, was het na verloop van tijd bijna een soort van trein die ritmisch perfect op elkaar aansloot, waar de lol vanaf spatte. Uitstekend optreden.
Wolfert Brederode trio, meer dan prima toetje dag1
Na het boeiende concert in de foyer was het Wolfert Brederode Trio aan de beurt in de MK2 zaal. Zij speelden muziek uit het “Musings from the Lowlandsproject” dat Bredero samen met Saskia Lankhoorn brengt. De stukken waren van zijn hand en brachten naast een prima samenspel met Gudmundsson op de bas en Van Hulten op de drums een formidabele Bredero. Zijn uitvoering was bij vlagen geniaal en altijd zeer gedreven. Brederode als perfectionist en inspirator een rol die hij uitstekend lag deze avond. Ook hij zette een klanklandschap neer, zij het met een hele andere uitvoering (meer jazz dan klassiek uiteraard). Hun set was anders dan die van Lankhoorn, maar paste wel in het beeld van een landschap weergegeven door muziek. In de stukken kon je met een beetje fantasie je voorstellen dat het ging over lucht en zee en dat was mooi; muziek als een vorm van storytelling…
Pascal Schumacher zorgt voor mooie fusion in Breda!
Dag 2 begon met een optreden van vibrafonist Pascal Schumacher samen met Maxime Delpierre en Jeff Herr. Niet alleen visueel een waar spektakel, het mengen van de verschillende soorten muziek (klassiek, electronisch en pop) was nog mooier. Telkens de uitdaging zoeken en het publiek regelmatig op het verkeerde been zetten, zonder teveel in herhaling te vallen. Maar ook ritmisch een plezierig geheel. Mooie composities.
Gijs Idema laat bezoekers genieten in foyer
Tijdens het concert van Schumacher speelde in de foyer ook Gijs Idema met zijn trio. En wat voor een trio. Want naast Idema timmeren ook Ben van Gelder (3 februari j.l. stond hij nog met Reinier Baas in het concertgebouw) en Koen Schalkwijk behoorlijk aan de weg. Prachtig samenspel en wat een mooie rol speelde Schalkwijk met zijn Wurlitzer een instrument dat je niet zo vaak hoort op het podium. Maar de hoofdrol uiteraard voor het subtiele gitaarspel van Idema.
Daniel Herskedal brengt Noorse verrassing naar Breda!
Uit alle hoeken van Europa waren er muzikanten in Breda. Zo ook de Noorse Daniel Herskedal met zijn band. Maar als je denkt dat het ging om Noorse muziek dan zat je er langs. Herskedal wordt namelijk geïnspireerd door de muziek uit het Midden Oosten en dus zijn er stukken die je meenemen op een reis. Waarbij er tussendoor toch nog steeds een station aangedaan wordt dat jazz genoemd kan worden. Een verrassend optreden niet in het minst door de samenstelling van de band (tuba, viool, piano en percussie) waarbij de accenten per nummer verschuiven. Boeiend optreden.
Rogier Telderman is veelzijdig!
Zagen we de afgelopen tijd Rogier Telderman met zijn Triptych project, dit keer gewoon met zijn trio in Breda. Van de uitdagende klanken en experimenten in “Triptych” tot een veel meer jazz geïnspireerd trio hier in Breda. Violist Adam Baldych en cellist Vincent Courtois zorgden weliswaar voor een meer klassieke inbreng, maar de hoofdmoot was jazz. Toch is het bijzonder om te horen hoe Telderman de accenten moeiteloos weet te verleggen en telkens weer zoekt naar nieuwe klanken en een uitbreiding van zijn ruime idioom. Bijzonder hoe deze drie muzikanten elkaar naadloos aanvoelden terwijl ze pas net met elkaar speelden…
Sanne Rambags schept een eigen (muzikale) wereld
Tijdens het concert van Rogier Telderman en co stond Sanne Rambags in de foyer.
Net als tijdens het optreden op Jazz International zagen we ook nu weer een Sanne Rambags die met haar stemgeluid een sfeer en een fantasiewereld wist neer te zetten en volledig op improvisatie gestoelde ondersteuning kon rekenen van bram Stadhouders en Joost Lijbaart die zorgden voor de wegen waarlangs de fictieve wereld van Rambags ons voerde. Soms neuriet ze uitsluitend, soms zijn het lange diepe uithalen. Soms is het tekst die ze gebruikt, dan zijn het weer fantasiewoorden. En of je nu wil of niet, je wordt er in onder gedompeld. Soms is het beklemmend en lijkt het te lang te duren, maar dan komt er toch weer die andere weg. Voer voor de geoefende luisteraar. En dat in een foyer die altijd onrustiger is dan een zaal.
De originaliteit van Marius Neset en zijn kwartet
Naast een uitstekende saxofonist is Marius Neset inmiddels een steeds bekendere naam als het gaat om het componeren van complexe en verrassende stukken. Van melodieus tot opzwepend improviserend. Neset en co speelden vol energie en wisten de zaal mee te krijgen. Toch waren ook de rustigere stukken zeker de moeite waard.
Sound of Europe een blijvertje?
Sound of Europe is een geslaagd festival. Een paar honderd enthousiaste bezoekers over beide dagen, goed gevulde zalen en puur genieten van al het mooie dat er in Europa is op jazzgebied. Niet puur de vaste paden bewandelen, maar durven kiezen voor verrassingen. Het zijn allemaal kwalificaties die passen bij dit festival. Volgend jaar editie nummer 2. Schrijf maar alvast in de agenda: 2 en 3 februari 2019!
gezien: Sound of Europe Festival. Chassétheater Breda; 3 en 4 februari 2018.
tekst en beeld: Maurits van Hout
beeld 4 februari: Dietrich van Gobbel
all rights reserved.
Jazzphotography Holland 