Bij het horen van de naam “The Polestar Project” was ik nieuwsgierig naar de inhoud van het concert van Vincent Houdijk en zijn Vinnie Vibes. Die nieuwsgierigheid was terecht want wat Houdijk en zijn trawanten brachten was bijzonder. Niet alleen de composities waren apart, ook de instrumenten en dus ook de instrumenten, waren bijzonder. Ik hoorde klanken die ik niet kende en dat was prachtig. Muziek mag dat doen; uitdagen, prikkelen en verrassen. Vincent Houdijk snapt dit.

Vincent Houdijk’s keuze

Vincent Houdijk had naast zijn eigen band een tweetal bijzondere muzikanten meegenomen naar het matig gevulde Koorenhuis in Den Haag. Iets wat niets met het Koorenhuis te maken had, maar met de situatie rondom “een zeker virus”. Ook in andere zalen is het nu vaak niet druk. We kunnen raden wat de redenen zijn, maar doen dat hier niet. Belangrijker om te noemen is dat dit concert normaal gesproken tot een uitverkochte zaal geleid had. Want (en daar waren we begonnen) Vincent Houdijk had een tweetal bijzondere muzikanten meegenomen. In de eerste plaats Kabeção uit Portugal die op een handpan speelde en de Amerikaanse Paul Hanson die op een electronische fagot speelde. Houdijk koos bewust voor deze relatief onbekende instrumenten om te onderzoeken wat het zou doen samen met zijn vibrafoon ook een wat minder gebruikt instrument. Wat eruit ontstond was een concert vol bijzondere solo’s en met verschillende accenten.

Bijzondere solo’s

De accenten zaten hem voor mij onder andere in de variatie in de stukken. Zoals bij “Dear Lucy”, een hommage aan zijn dochter (9 maanden bijna), wat rustig begonnen, maar daarna een stuk stevige rock erin. In de gezamenlijke stukken was de mix van de vibrafoon met de handpan en de fagot prima en naadloos en tijdens de solo’s ging je als luisteraar op reis. Het bijzondere van de handpan was de grote variatie aan tonen en klanken die eruit werden gehaald. Dit gebeurde door de manier waarop het instrument werd bespeeld en de wijze van vastpakken. Bij de solo’s van Paul Hanson op de elektrische fagot was er een enorme variatie in het spel door het samplen. Daarmee creëerde Hanson bijna een soort eenmansorkest. Klanken gingen in elkaar over, dan weer ondersteunden ze elkaar en alles klopte. Ik heb normaal gesproken een hekel aan samplen, maar hier was dit goed gedaan en voegde het ook iets toe. De geluiden die hij uit de elektronische fagot haalde waren fenomenaal en op zichzelf staand.

Terecht een stevig applaus voor het hele podium. Prima concert van de eerste tot de laatste noot.

Gezien: Vincent Houdijk en the Vinnie Vibes Polestar Project featuring Paul Hanson en Kabeção in Het Koorenhuis. Organisatie: Projazz Den Haag.

tekst en beeld: Maurits van Hout

all rights reserved. Kopiëren niet toegestaan.