Op 17 april j.l. stond Bill laurance op het podium van het Koorenhuis in Den Haag. Bill Laurance is bij het grote (jazz-) publiek vooral bekend als toetsenist van Snarky Puppy, maar is de laatste tijd ook heel veel solo te bewonderen. Zoals hij deze avond vertelde krijgt hij wel vaker de vraag of ie zijn maatjes niet mist, ook onderweg. Juist het volledig je eigen gang kunnen gaan en de absolute vrijheid ook op het podium voelt voor hem bevrijdend en is dus zeer bevredigend.
In de set die hij speelde in het Koorenhuis begint hij met rustige stukken (vandaar ook weinig foto’s) met puur pianospel en daarna komt er langzamerhand steeds meer electronica bij.
De rustige ballads in het begin krijgen het publiek muisstil en langzamerhand schuift de electronica erin. De cd waar de stukken vandaan komen heet “Cables” met een knipoog naar de vele electronica kabels die bij zijn optredens komen kijken. De opbouw is subtiel zodat je eigenlijk nauwelijks lijkt te merken hoeveel electronica erin de stukken verwerkt zit. Soms lijkt het even te bombastisch te worden, maar telkens keert Laurance dan weer snel terug op zijn pad. Naarmate het einde vordert zit eraf een stukje in dat iets te commercieel klinkt, maar het past allemaal net, alsof hij zelf nauwgezet de bandbreedte van zijn optreden bewaakt. Laurance is een wonderkind en heel plezierig om naar te luisteren.
Mooiste stuk vond ik “December in New York”. Bijzonder concert.

gezien: Bill Laurance in Het Koorenhuis Den Haag (ProJazz)
tekst en beeld: Maurits van Hout (all rights reserved)
Geef een reactie