2.7.2018. Soms is het allemaal weer anders op Gent Jazz. Na een mooie pittige “pop” dag om mee te beginnen dit keer een ingetogen dag. Zitplaatsen en rustige muziek. Muziek die je noodzaakt het “binnen te laten komen”. Genieten op weer een hele andere manier.
Dag 2 en de pianisten.
Dag 2 begon met pianisten. Eerst de winnaars van de Jong Jazztalent Gent-prijs Steiger, die een thuiswedstrijd afwerkten en niet onverdienstelijk speelden. Een veelbelovend trio dat ook visueel aan de weg timmert.
Joep Beving en de kracht van internet
Aansluitend Nederlander Joep Beving die, in tegenstelling tot de weg die vele anderen bewandelen, zijn bekendheid grotendeels dankt aan internetkanalen als Spotify en You Tube. Zijn muziek wordt vaak omschreven als simpel en eenvoudig, maar niks is minder waar. Hij componeert en speelt en zijn muziek is uitermate toegankelijk voor velen en dat verklaart ook zijn succes. Misschien is hij, positief benaderd, wel een absolute bruggenbouwer naar de klassieke muziek. Het is mooie innemende muziek waar mensen graag naar luisteren. Muziek die je pakt. Op Gent Jazz krijgt hij terecht een open doekje.
Degelijke set Wim Mertens
Aansluitend Wim Mertens op het podium met zijn trio. De Vlaamse evenknie van Beving (of is het andersom?) maakt ook eigentijdse muziek voor een groot publiek. Wellicht iets meer avantgardistisch, al valt hij niet onder de noemer jong en vooruitstrevend. Je zou kunnen zeggen Mertens zoekt de uitdaging in zijn muziek en geeft klassieke stukken een andere uitstraling mede ook door zijn zang. Mij persoonlijk sprak overigens die zang het minste aan. Maar in grote lijnen plezierig om naar te luisteren en inderdaad toegankelijk. De muziek is meeslepend en soms dramatisch. Het spel solide, maar niet heel verrassend.
Melanie de Biasio laat ons de pijn voelen
Ingetogen zieleroerselen. Het diepste van de ziel, poëtisch gebracht met veel passie. Als je De Biasio ziet zingen voel je de pijn, de twijfels, de liefde en wellicht dus het leven. Zonder hard te zingen weet De Biasio je in haar muziek te trekken. Je gaat luisteren of je wil of niet. De Biasio is als een goed boek of een goed glas wijn. Je gaat de diepte in. Prima concert en mooie afsluiter van dag 2.
foto’s: Maurits van Hout
Bruno Bollaert (Steiger)
tekst: Maurits van Hout
all rights reserved
NB beelden Maurits van Hout zijn te koop. Geschoten met Hasselblad dus geschikt om in hoge kwaliteit aan de muur te hangen. Interesse? stuur een mail naar info@mauritsvanhout.com
Jazzphotography Holland 
Geef een reactie