Op donderdag 13 juli begon de tweede week van Gent Jazz. Hierin traditioneel fusion jazz oftewel alles met raakvlakken aan jazz. Absoluut hoogtepunt was het optreden van Kamasi Washington.
Jong talent bijt de spits af
Maar voor het zover was begonnen we de dag met Hoera, winnaar van de Jong Jazztalentprijs van Gent vorig jaar. Zij stonden op het podium met Hiele een electronicaproducer aldus de programmagids. Wat er bij Hoera op het podium gebeurt is veelal niet zichtbaar. Klanken van een koor uit Litouwen worden verwerkt in de muziek en improvisatie zorgt voor een ruim muzieklandschap. Niet altijd goed te volgen voor de liefhebber die niet ingewijd is. Dat maakt het wat moeilijk. Toch biedt een optreden als dit perspectief.
Robert Glasper Experiment vooral visueel vermakelijk
Met de kapitein achter de toetsen was het Robert Glasper Experiment zeker geen dolend schip. Saxofonist Casey Benjamin soleerde dat het een lieve lust was en daar waar nodig werd het totaal aan geluid bijgestuurd door Glasper. Op het podium gebeurde veel. Benjamin was namelijk niet het enige podiumbeest. De boodschap was dan ook: “Wij komen jullie vermaken”. Dat was het optreden ook wel, maar muzikaal kon het soms wat spannender. Het elkaar uitdagen en opzwepen, zoiets…
Hot STUFF?
Nog meer jonge gasten op het podium. Jong, ja, maar inmiddels al behoorlijk ervaren. Stuff laat zien weer progressie gemaakt te hebben. In een soort van set op de vierkante meter (5 muzikanten op een vierkant tegen de rand van het podium aan, niet groter dan 4 x 4 meter) bonkt, giert en schuurt het alle kanten op met electronische klanken, beats, een stevige drum en af en toe een speciale sax. En wel met een samen afgesproken doel; die compositie waar zo lang aan gesleuteld is. Boeiend en verrassend of je nu van electronische muziek houdt of niet.
Makaya McCraven daagt het publiek uit
Met een drietal sets kreeg drummer Makaya McCraven de kans de Garden Stage te betoveren. Ofschoon de eerste ietwat tegenviel door het geluid van de sax aan het begin, wist hij grotendeels toch te boeien. Als publiek wist je niet precies wat je kon verwachten en iedere set was weer compleet anders. En de tent stond telkens weer goed vol. Het was soms even doorbijten, maar wel de moeite waard. Zijn composities waren prima. Zo zag hij zelf ook vanaf de zijkant.
Kamasi Washington pakt de hoofdrol op dag 5
Tussen de bedrijven door zag ik de imposante goedaardige reus al genieten op het festivalterrein. Iedereen kon met hem op de foto; een handtekening was een kleine moeite en ook voor een gezellig praatje was Kamasi in. Datzelfde zette zich voort op het podium. Toen de band inclusief Washington het podium oprende ging er een golf van enthousiasme door de tent. Breeduit lachend werd duidelijk dat Washington en co trek hadden in een feestje. Alles gingen zij daarvoor doen. En het werd een feestje. Van een prachtig jazzoptreden met Washington in de hoofdrol tot een soulconcert als zangeres Patrice Quin een nummer voor haar rekening neemt. En altijd is daar dat genieten. Washington geniet als zijn toetsenist los gaat. En het publiek geniet als hij samenspeelt met zijn vader. Washington weet waar hij vandaan komt en laat ook zien als mens mee te tellen. Later nog eens bevestigd door het vrijwillig meespelen tijdens het concert in de kleine tent van Shabaka and the Ancestors.
Gezien: dag 5 Gent Jazz 2017 Gent (B)
tekst en beeld: Maurits van Hout
all rights reserved
Jazzphotography Holland 
Geef een reactie