Antwerpen, 15 augustus 2016. Dag 3 van Jazz Middelheim was een dag van extremen. In alle opzichten. Zo was het extreem druk (zonder dat dit tot vervelende dingen leidde overigens) extreem zonnig en waren er extremen tussen de optredens.
Zoals gebruikelijk begon de dag met een interview. Dit keer had Ashley Kahn Tutu Puoane en Eric Thielemans voor de microfoon. Ze bleken opvallende overeenkomsten te hebben. Beide muzikanten zijn dyslectisch en voor beiden speelde muziek een opvallende rol in hun jonge leven. Eric Thielemans groeide op in de Marollen (volkswijk in Brussel) Tutu Puoane in een zwart township in Zuid Afrika. Was de muzikale omgeving van Thielemans “knettergek”, in de omgeving van Puoane was je knettergek als je dacht aan muziek gaan maken als beroep. Maar geen muziek maken was voor beiden al jong geen optie.
Aansluitend het eerste optreden. Voor de laatste maal dit festival Avishai Cohen die de dankbare taak had studenten van het conservatorium te begeleiden naar een optreden op het mainstage en uiteraard met ze te spelen. Na een wat aarzelend begin gooiden de studenten alle schroom van zich af en vlogen de solo’s door de tent met tussen de bedrijven door een excellerende Cohen. De stukken die ze speelden varieerden. Van wat ouder werk van Cohen tot zelfs Bach. Niet alles was even goed, maar het was zeer zeker uitstekend wat ze brachten.
Na de studenten tijd voor Tutu Puoane op de clubstage. Een overvolle tent genoot van de prachtige fluwelen stem van Tutu met uitstekende gastmuzikanten uit Nederland zoals bijvoorbeeld Tineke Postma op sax. Bijzondere zangeres.
En terwijl veel bezoekers al aansloten bij de diverse foodtrucks op het terrein stond er meteen alweer iets anders op het programma rond half zes. Jef Neve had weer eens een bijzondere samenwerking. Dit keer een optreden met rapper Typhoon die gedichten voorlas/zong. Boeiende teksten en een leuk contact met het publiek dat tijdens een nummer/gedicht het woord nooit mocht uitspreken. Mooie combi deze heren.
Met op de achtergrond optreden 2 van Tutu Puoane in de clubstage was het daarna heerlijk genieten van het avondeten in het park.
Rond half 8 even iets helemaal anders. Stuff vulde het podium in de mainstage. Al kan ik beter zeggen de tent. Want er was geen ontkomen aan de harde electronische klanken die deze heren door de tent joegen. Een mix van akoestisch en electronisch met een hoofdrol voor drummer Lander Gyselinck. Maar daarmee zou ik de rest tekort doen. Niet alle stukken vond ik even mooi maar de composities zaten strak in elkaar en de muziek was vernieuwend. Jazz of geen jazz.
Inmiddels was daarna de clubstage weer volledig gevuld voor het Rebirth Collective. Een groep van negen topmuzikanten in een mini big band setting met veel blazers. Pittige jazz in mooie arrangementen.
De laatste act van deze avond was helaas niet te fotograferen. Daarom hier geen beschrijving. Zonder beeld geen tekst en andersom.
Al met al een prima dag weer op Middelheim met een onverwacht hoogtepunt in de vorm van de heren Neve en De Randamie (Typhoon).
tekst en beeld: Maurits van Hout
All rights reserved: Maurits van Hout
Jazzphotography Holland 
Geef een reactie