16.7.2016. De laatste dag, zoals tijdens het hele festival gestart met een heerlijk zonnetje en dus een goede sfeer. Een dag met een bijzondere mix qua programmering. Allereerst was daar in het Curate Urio Orchestra onder “leiding” van Joachim Badenhorst.
Geïmproviseerde jazz met veel variatie. Soms met zang (korte woordjes) maar meestal met een zorgvuldig geregisseerd klankenpalet, waarin ieder instrument zijn plek en moment kende. Momenten van verstilling en momenten waarop ieder orkestlid zijn inbreng tegelijk had. Bijzonder, maar minder toegankelijk voor het publiek.
Aansluitend de Nederlandse Eefje De Visser die op een sfeervol belicht podium met haar 4-koppige band de ene na de andere song in het Nederlands bracht. De muziek; electro met veel geluidseffecten. In België is Eefje populair. Dat was te merken aan het applaus.Haar teksten gaan over allerlei zaken uit het leven en uiteraard de liefde en relaties. Klein minpuntje; de teksten waren achterin de tent nauwelijks te verstaan en dan krijg je toch een belangrijk deel niet mee.
Drummer Lander Gyselinck en Pianist Fulco Ottervanger hadden het genoegen het pauzestuk in de Gardenstage te vullen vanavond. Dat was dik ok. Veel geluidseffecten en een psychedelische onderdompeling was een feit. Beide heren hebben hun sporen in verschillende settings ruimschoots verdiend en zien een uitdaging in het opzoeken van de muzikale grenzen door middel van techniek. “Beraadgeslagen” heet de titel van hun project.
Waren de geluiden bij Ottervanger en co te hard? Op het hoofdpodium stond alweer de volgende act klaar: Perfume Genius; een band rondom de androgyne (is het een man of een vrouw qua uiterlijk?)Mike Hadreas uit Seattle. Vrouwelijke bewegingen, een zachte stem en het electrogeluid uit de jaren 80. Liedjes over zijn persoonlijke leven; verdriet en strijd maakten de man aanraakbaar. Prima stem en overtuigend. Ik moest even terugdenken aan Anthony and the Johnsons.
Laatste act op Gent Jazz (hoofdpodium) was Deus. Onbekende ballads van de 8 albums met een licht electrisch sausje. Aardig, maar niet meer. De grote schare Deus liefhebbers in de tent vond het prima. Helaas weinig ruimte om te fotograferen vanuit de band, dus maar een enkele foto.
Foto’s en tekst: Maurits van Hout
Jazzphotography Holland 
Geef een reactie