15.07.2014. Dag 2 Gent Jazz 2014 vrijdag 11 juli 2014
Oaktree maakte uitverkiezing 2013 meer dan waar..
Dag 2 van Gent Jazz begon sterk met Oaktree. Oaktree was in 2013 het jong jazztalent van het jaar en mocht nu het hoofdpodium starten op editie 2014. Daarnaast was er nog een cd voorstelling aan de pers achteraf. De muziek was een mengeling van klassieke muziek, jazz, wereldmuziek en zelfs een vleugje zigeunermuziek. Het ene moment waren het de stemmen van zangeres Sarah Klenes en Kristof Hiriart, het andere moment werd je meegenomen in prachtige solo’s en muzikale invullingen van Michel Massot op tuba of Annemie Osborne op cello. Telkens anders, telkens verhalend en meestal meeslepend. Prima optreden.
Tigran verrast vriend en vijand met enorme veelzijdigheid…
De Armeense pianist Tigran Hamasyan kwam zag en overwon in Gent. Met de presentatie van stukken van zijn vorig jaar verschenen cd Shadow theater wist hij absoluut te overtuigen. Een optreden van Tigran is altijd de moeite waard omdat de man zo veelzijdig is en altijd met enorm veel passie speelt. Geen stuk leek hetzelfde en het was onmogelijk om de muziek te missen. Zo begon hij redelijk klassiek waarbij ook zangeres Areni Agbabian een uitstekende rol vervulde. Ook had hij zelf een aantal mooie solo’s gespeeld met veel virtuositeit. Om vervolgens dan terecht te komen in een snoeihard rockstuk met snerpende gitaren. Het publiek was verrast en genoot. Na een staande ovatie volgde vervolgens een stuk dat bestond uit een soort van electromuziek. Maar telkens klopte het en bleek er juist wel die lijn in te zitten met meestal een uitstekende opbouw naar een mooie finale. Uitstekend concert.
Taxiwars, boeiend project!
Na Tigran kwamen de heren van Taxiwars op het podium. Vooraf was het echt onduidelijk wat ik hiervan moest verwachten. Een frontman van een rockband (Tom Barman van Deus) een rustige, klassiek geschoolde saxofonist (Robin Verheyen) die in New York werkte aan muzikale verbreding. Tom Barman wist echter direct de toon te raken en knalde direct de zaal in. Alsof we Bono hadden uitgenodigd, zo stond hij te rocken. Jazz met een sterke vleug rock. Iets heel anders, maar heel boeiend en meeslepend. Soms korte teksten en voorgelezen woord en daarachter een stevige beat, uptempo met een prachtige saxsolo er doorheen. Verhalend, meeslepend zoals in “Somewhere down the crazyriver”.. alsof je de straten van New York voelde. Jazz als een manier om het leven te vertellen… En altijd met de sterke inbreng van een uitstekende Verheyen op de sax. Meer graag!
Ibrahim Maalouf zet de werkelijkheid op zijn kop!
Met zijn cd “illusions” wil Maalouf de werkelijkheid laten bekijken vanuit een ander perspectief. In Gent vooral nummers van deze cd. Wat is traditioneel bij een trompet? Mooi, dan laten we de andere kant zien! Zijn trompet is geen normale trompet, maar met een extra ventiel kan hij er geluiden uit toveren die niet klassiek zijn. Om dit te illustreren gaat Maalouf regelmatig tussen een rijtje trompettisten achteraan het podium staan. Het is niet wat het lijkt echter wanneer hij uitstapt en direct een geweldige solo eruit knalt die echt compleet anders is en de luisteraar zelfs meeneemt naar het Midden-Oosten. Het ene moment denk je te luisteren naar een soort bigband, het andere moment ben je in de straten van Caïro. Het lijkt een wereldreis door de muziek, waarbij Maalouf achtereenvolgens reisleider en dirigent is. En soms zie hem even afstand nemen en genieten van wat zijn “mannen” neerzetten op het podium. Topafsluiting van een perfecte avond.
De Gardenstage en die andere Avishai…
Tussen de bedrijven door waren er uiteraard ook optredens in de Gardenstage. Meest opvallende naam hier was trompettist Avishai Cohen. Die met zijn Triveni trio een mooie set speelde.
gezien: Gent Jazz 2014 dag 2. vrijdag 11 juli 2014.
tekst en beeld (tenzij anders aangegeven) Maurits van Hout
Jazzphotography Holland 
1 Pingback