4 oktober 2013. Afgelopen zondag stond het eerste optreden van de ProJazz concertenreeks in Theater Dakota in Den Haag op het programma. De eer was aan Ilja Reijngoud; de in mijn ogen beste trombone speler in Nederland. Hij was echter niet alleen, want hij had een groep bij zich, met als speciale gast zangeres Elizabeth Simonian. In een redelijk gevuld Dakota begon het optreden met enkele mooie jazznummers zoals True Sparrow en English heart, waarbij tijdens het laatstgenoemde stuk de bas solo aan het begin mooi en subtiel was. Daarna verscheen Elizabeth Simonian ten tonele. In het kader van het project “Around the world”, zorgde deze prachtige Armeens-Zweedse dame voor een leuke verrassing met haar stem. Ze leek zelfs Reijngoud te inspireren, want het was alsof er ineens vuur in zijn trombone zat en de wijze waarop hij tijdens de stukken die volgden moeiteloos aanschoof en de muziek echt verbeterde was fenomenaal. De nummers met Elizabeth waren vooral verhalend en aangezien ik de taal uiteraard niet kon verstaan, was het aangenaam dat er een verhaaltje vooraf werd verteld. Dat was natuurlijk ook leuk voor het contact met het publiek. Tussendoor viel de nieuwe pianist van Reijngoud, Rob van Bavel, op met schitterende solo’s waarbij vooral zijn enorme passie zichtbaar was. Leuk was de anekdote over de “Little birds” die ons eraan herinnerden dat we altijd moesten zijn wie we in essentie waren. Dit werd mooi gezongen en perfect ondersteunt door in dit geval alleen Van Bavel op de piano. Mooi en breekbaar. Laten we zeggen dat Simonian de muziek warmer maakt en de luisteraar mee op reis neemt. Aan het einde kwam er nog het stuk “Nice Mess” waarbij de groep, zonder Simonian, zich even heerlijk uit mocht leven met allerlei solo’s en bij vlagen goed los ging. Ook hier bleek weer de veelzijdigheid van Ilja Reijngoud.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Gezien: zondag 29 september 2013 Theater Dakota Den Haag-concertenreeks ProJazz.