Dit jaar was het in Groningen de twintigste editie van Swingin’ Groningen, dus tijd om eens te gaan kijken. Op 4 buitenpodia en een aantal binnenpodia van donderdag tot en met zaterdag jazz in de binnenstad. En ondanks de matige temperatuur en een incidentele plensbui waren er genoeg mensen op af gekomen en wat mij betreft volkomen terecht. Het programma was perfect met kwalitatief goede optredens. Ik heb ze bijna allemaal kunnen zien, al was het flink doorstappen tussen de diverse buitenpodia.
Het eerste optreden dat ik zag was van een voor mij onbekende (sorry Brenda) zangeres Brenda Frans en haar band. Deze Molukse zangeres zong met veel passie. Soms in het Moluks, meestal in het Engels en zelfs in het Nederlands maar dat was voor haar moeder. Ze heeft een warme jazzy stem en zingt met veel passie. Samen met haar band brengt ze een vrolijk en fris geluid en ik denk dat we haar vaker gaan zien en horen..
Aansluitend was het de beurt aan Ntjam Rosie die een paar honderd meter verderop stond met haar band. Deze dame uit Rotterdam (origine Kameroen) heb ik de afgelopen jaren vaker gezien en ze blijkt iedere keer weer verder gegroeid. Niet alleen qua uitstraling en podiumpresentatie maar ook qua zingen. Haar stem wordt steeds mooier en gevarieerder en het is dan ook niet gek dat ze hard aan de weg timmert met een nieuwe cd en heel veel optredens. Haar optreden was goed en ze wist ondanks de kou de mensen te verwarmen. En dat ondanks de verre reis zoals ze het zelf noemde.
Na Ntjam Rosie een kennismaking met de Big Band van het Prins Claus Conservatorium aangevuld met saxofonist Yuri Honing. In een sneltreinvaart kwamen er vele composities voorbij. Meestal redelijk klassiek, maar perfect uitgevoerd. Tussen de bedrijven door de nodige solo’s, waaronder die van Honing. Hij trok de meeste aandacht en kreeg de handen op elkaar na elke solo.
Vervolgens als een haas door naar het Waagplein waar drummer Nick van Gelder op het podium stond met zijn band. Voor mij een strak ritmisch geheel maar een ietwat rommelig optreden. Deels ook wel veroorzaakt door de hevige plensbui die toen plaatsvond en ervoor zorgde dat het publiek wegvluchtte.
Na Nick van Gelder en band even kijken bij Neobash op het Poeleplein. Deze band had inmiddels de dansers al aangesproken want voor het podium werd stevig geswingd. Opzwepende muziek met funk en rap en veel emotie. Daarna maar weer flink doorgestapt richting Ellebogen waar op de straathoek een podium stond met een aantal blazers. The Jig bracht funky jazz met veel blazers werkt altijd aanstekelijk en zo ook hier. Terecht applaus voor deze mannen.
Jazzanova was vervolgens de volgende act op de Grote Markt met als bonus act Paul Randolph. Deze groep Duitsers speelden erg strak en lieten diverse muziekstijlen passeren. Hun muziek is te omschrijven als fusion een mix van diverse stijlen. Gecombineerd met een energiek optreden van zanger/gitarist Paul Randolph begon hier de Grote Markt aardig op stoom te raken.
Na dit podiumgeweld opnieuw door naar het Boeleplein, waar DJ Maestro in een grote hoeveelheid rookwolken het plein had veranderd in een danceclub met zijn jazzrecords….
Lilian Vieira stond als afsluiting vervolgens op de Ellebogen met haar band en dat was leuk. Ofschoon de start wat aarzelend was en zowel Lilian als het publiek even moesten wennen, werd het toch nog een swingend Braziliaans feestje… Alsof de zon scheen…
En op de terugweg naar de Grote Markt mijn laatste act: Electro Deluxe. Voor mij de meest geslaagde act van de avond. Wat een enorme energie en passie genereert zanger James (Jimmy) Copley als hij op het podium staat. Schitterende act ook met die kostuums aan en daarbij opgeteld de mooie funky muziek en je hebt echt een topoptreden. Het Waagplein ging helemaal uit zijn dak en terecht!
Conclusie leuk festival, helemaal gratis (en dat in tijden van crisis!) met alles erop en eraan. Volgend jaar hopelijk meer….
Jazzphotography Holland 
Geef een reactie