04.05.2013. Toen ik gisteravond vanuit de parkeergarage via de lift het Mirlitontheater probeerde te bereiken stapten er net 3 mannen de lift in. Ik vermoedde dat 1 van hen John Engels was, maar de rest kende ik niet. Toen ze naar dezelfde etage gingen vroeg John Engels: “Is daar wat te doen dan?”. De lift deed het niet en ik besloot via de trap verder te gaan. De 3 heren namen de andere lift. 15 minuten later werden zij op het podium voorgesteld als Barnicle Bill. Dezelfde relaxte instelling als waarmee zij de lift instapten toonden zij ook “on stage”. Relaxed maar niet minder gedreven. Het bleek een schitterend optreden te worden en wat mij betreft het beste tot nu toe uit de reeks liveconcerten van U Jazz. Tijdens een optreden vraag je jezelf af wie was er nu het beste? Wie sprong eruit? En meestal kan je die vraag beantwoorden. Bij deze 3 heren lukte het niet. Of het nu het onnavolgbare drumwerk van Engels was, de schitterende klanken van de akoestische basgitaar van Haanstra of juist het meeslepende spel van saxofonist Martinez, het was allemaal even goed. En ze vulden elkaar perfect aan. Of het nu een rustige ballad was als “The Wind” of juist het prachtige “Brilliant Corners” van Thelonious Monk, het was altijd uitgebalanceerd en regelmatig zag je ook bijvoorbeeld dat Haanstra zat te genieten van een solo van Martinez of juist Martinez vol bewondering keek hoe Haanstra en Engels perfect op elkaar aansloten. Volkomen terecht een staande ovatie aan het einde voor dit trio.

Gezien: vrijdag 3 mei 2013: Barnicle Bill, in Mirliton theater Utrecht, U Jazz “In the club” concerten. Door Maurits van Hout

Te zien: 31 mei 2013 in Den Haag Dakota theater tijdens Cutting Edge Den Haag van ProJazz